Kirkjuritið - 01.02.1955, Page 35

STARF FYRIR SJÚKA
81
En um leið og ég segi þetta, vil ég benda á alkunna stað-
i'eynd, sem vér höfum sjálfsagt allir reynt, og hún er þessi:
Sé á heimilinu sjúklingur eða gamalmenni, fær húsvitjunin
annað og meira gildi. Þar koma venjulega tækifærin upp í
hendur vorar að tala við sóknarbarnið í einrúmi, eða að minnsta
kosti þannig, að presturinn hefir ekki farið erindisleysu sem
húsvitjari. Hann hefir orðið meira en réttur og sléttur aufúsu-
gestur. Koma hans hefir færst nær tilgangi sínum.
Nú skal enginn taka orð mín svo, að ég lasti almennar ár-
legar og hefðbundnar húsvitjanir, sem þyrftu að framkvæm-
ast eftir ákveðnu formi, sem væri í helgisiðabókinni, svo að
þær bæru annað og meira en hversdagslegan svip, en hins
vegar vil ég leggja áherzlu á, að presturinn komi eins oft og
hann getur til sjúkra manna og ellihrumra, allra þeirra, sem
á einhvern hátt hafa einangrazt og geta ekki lengur fylgzt
með öðrum í lifandi starfi líðandi stundar.
Ég veit það vel, að margur rækir þetta vel, og ég segi þetta
ekki af því, að ég þykist vera öðrum til fyrirmyndar, heldur af
því, að ég skil þá miklu nauðsyn og af því að ég hefi notið
rikulegrar blessunar af slíkum heimsóknum, en þær hafa
sýnilegan árangur í sér fólginn og örva til starfs.
Það er í rauninni alveg sama, hvort um er að ræða tíma-
bundinn sjúkdóm, langvarandi eða ólæknandi, og meina ég
þá ekki smákvilla, sem upp kunna að koma. Allir hafa mikla
þörf fyrir heimsóknír góðra vina, enda verða þær öllum
ógleymanlegar. Presturinn á hér sérstöðu og þó að hann sé
bara maður eins og hver annar, er hann þó ekki alveg venju-
legur maður í augum sjúklingsins.
Læknirinn, sem kemur í vitjun, hvort sem hann hefir tök
á að lina þrautirnar og ráða niðurlögum sjúkdómsins eða ekki,
kemur með nýtt andrúmsloft inn í stofuna, verkar hressandi
°g frískandi á sjúklinginn með persónuleika sínum, vegna
þeirra töfra, sem leika oft í höndum hans. En að jafnaði
hefir hann ekki tíma til að dvelja nema stutta stund í einu,
því miður.
Á svipaðan hátt verkar koma prestsins. Að vísu er ekki
til hans leitað sem læknis, og þó munu dæmi um það, að hann
se spurður ráða. Og sumir héraðslæknar, þar sem tekizt hefir
gott samstarf, fela viðkomandi presti ýmsar framkvæmdir, svo
6