Kirkjuritið - 01.11.1955, Blaðsíða 43

SAMTÍNINGUR UTAN LANDS OG INNAN 425
í febrúar s.l. kom til Reykjavíkur enskur skurðlæknir, A. S.
Aldis frá Cardiff, á vegum Kristilegs stúdentafélags. Hélt hann
mörg erindi um trúmál fyrir almenning. Hann taldi, að trúar-
vakning hefði gengið yfir brezku þjóðina eftir síðustu styrjöld.
Mest bæri á henni meðal háskólastúdenta, einkum læknanema,
en í þeirra hópi væru margir helztu forvígismenn kristilegu
stúdentahreyfingarinnar. Samvinna væri að aukast milli lækna
°g presta á Englandi, og enskir læknar gerðu talsvert að því
að beina huga sjúklinga sinna að trúarefnum.
★
„Ég hefi aldrei getað varizt þeirri hugsun, að ég væri fyrst
°g fremst þjónn Guðs og manna, og þau þjónustustörf hafa
veitt mér kraft og viljaþrek og kveikt í brjósti mér þær til-
finningar sælu og fagnaðar, sem ekki geta samrýmzt þeirri
veraldarvizku, að við séum að berjast fyrir lífi okkar sjálfra,
fæði og skæðum." (Ásgr. málari í Mbl. 24. febr.).
★
Fáir af leiðtogum nazista í Þýzkalandi hötuðust eins mikið
við kirkju og kristindóm og Martin Bormann, staðgengill Hitl-
ers. Hann átti mörg börn. Eftir hvarf hans tók kaþólska kirkjan
að sér uppeldi þeirra. Einn af sonum Bormanns er nú að lesa
guðfræði.
★
„Kirkjusókn er yfirleitt ágæt á Vestfjörðum, og mun mjög
fátítt, að messuföll verði vegna þess að kirkjugesti skorti, og
tæplega mun það koma fyrir nema um ófært veður sé að ræða.“
(Lindin 1938).
★
Björn Egilsson á Sveinsstöðum, Lýtingsstaðahreppi í Skaga-
firði, flutti ræðu í Hólaskóla 23. janúar 1953. Þar komst hann
meðal annars svo að orði:
„Hinn helgi dómur Hóladómkirkju er í því fólginn, hvað
sjálft kirkjuhúsið er gamalt. Þar er máttur bænarinnar meiri
en annars staðar. Þær athafnir, sem fara fram í kirkju, skapa
launhelgar hennar, og því meiri sem oftar eru.... Þetta or-
sakast af því, að andinn mótar efnið og maðurinn getur bæði