Kirkjuritið - 01.05.1956, Blaðsíða 6

196
KIRKJUHITIÐ
Ei ömurleg er ellin nú
við elsku þína í von og trú,
en hötuðgleðin það ert þú,
minn hirðir kær, í kvöldsins trið
þinn krossinn helga við.
Þar heyri eg ljúían lækjarnið
úr lind, er spratt upp krossinn við
og streymir út um Edens hlið
að hreinsa skírnarskrúðann minn,
að skír ég komist inn
Hvað telst á bak við íeigðarströnd,
hvort íegri mín þar bíða lönd,
það lel ég allt í íöðurhönd.
Ég vonarglaður æðrast ei,
unz ellisæll ég dey.
Friðrik Friðriksson..