Kirkjuritið - 01.05.1959, Blaðsíða 16

206
KIRKJUKITIÐ
stutt búnaðinn með fordæmi sínu á fleiri en einn veg. Víst sátu
margir þeirra vildisjarðir, en þeir voru líka margir fyrirmyndar
búmenn og jafnvel brautryðjendur sumir. Og ekki má gleyma
því, að mikill hluti prestssetranna eru ekki aðeins forn höfuð-
ból, heldur miklir sögustaðir. Það hefir nokkra þýðingu að geta
haldið þeim uppi að vissu leyti í fornum stíl, þótt með nútíma-
tækni og sniði sé. Vandinn með Skálholt væri minni, ef biskup
hefði aldrei þaðan farið. Og einhvern tíma kann að því að reka,
að mönnum þyki illa farið, ef staðir eins og t. d. Sauðanes og
Vatnsfjörður, Borg á Mýrum og Breiðabólsstaður í Fljótshlíð
eru með öllu slitnir úr sambandi við fortíðina, — þær minn-
ingar, sem hafa gert þá að „stöðunum“ í hugum allra hér-
aðsbúa.
Loks langar mig til að benda á það í þessu sambandi, að við
lifum á byltingartímum í þjóðfélagsmálum og háttum. Vitum
enn ekki, hvað varir. Vera má, að sumar sveitir eigi sér mikla
blómatíma á næstu grösum. Þess vegna er vonandi, að sem
flestir prestar þrauki á þessum verði þrátt fyrir alla örðug-
leika. Og líka svo fyrir að þakka, að talsvert margir gera það.
Meira að segja eru nokkrir ungu prestarnir þar í fremstu röð.
Ég óska þeim öllum heilla. Og vona, að nýir menn feti í þeirra
spor.
Á skal að ósi stemma.
Ný ógn steðjar að þjóðinni, að því er blöðin telja. Eiturlyfja-
smygl á sér stað og eiturlyfjanotkun færist í aukana. Hér er
þjóðarvoði á ferðum. Séra Jóhann Hannesson á Þingvöllum
skrifar fróðlega aðvörunargrein um þetta í Morgunblaðið 20.
maí s. 1. Er hann kunnugur málinu frá dvöl sinni í Kína. Bendir
á, að gróðahyggja, nautnasýki og guðleysi eru helztu rætur
og þroskaskilyrði þessarar plágu. Sorpritaflóðið grefur líka
seytlu hennar farveg. Afleiðingarnar eru ægilegar: gjörtæk
spilling sálar og líkama þeirra, sem lenda í þessa ánauð. Og
ósjaldan eru unglingar auðfengnasta bráðin.
Vér Islendingar erum oft fremur fyrirhyggjulitlir og léttúð-
ugir, — seinir að snúast við mörgum vanda, fyrr en komið er
í óefni. Saga mæðiveikisfaraldursins og minkaplágunnar sanna
það meðal annars.
En öll mistök og allt tjón á þeim sviðum verður samt miklu