Kirkjuritið - 01.05.1959, Blaðsíða 31

KIRKJURITIÐ
221
ekki staðið þar við hlið kenningar Krists um Guð sem kærleiks-
ríkan og fyrirgefandi föður, •— þá var ekki nægilega gætt hófs
og svo einhliða áherzla lögð á kærleika Guðs og fyrirgefningu,
að hugmyndir manna um hinztu reikningsskil við jarðnesku
ævilokin mótuðust alvöruleysi, sem engan veginn fær sam-
rímzt kenningu Krists.
Og við þetta situr enn í hugarheimi fjölda manna, að svo er
látið, svo er hugsað, svo er talað sem kærleikur Guðs breiði
yfir flestar eða allar misfellur á liðinni jarðlífsævi mannsins,
og ekkert sé framundan annað en sólarbros og sumarlandsdýrð,
þegar jarðlífinu lýkur, hafi ekki beinlínis verið lifað í glæp-
um, hatri og grimmd.
Ríki maðurinn, sem samtíma var vesalingnum Lazarusi, var
hvorki glæpamaður né grimmdarseggur, heldur miklu líkari
mönnunum, eins og þeir gerast upp og ofan, en oss kann að
vera ljúft að sjá. Fékk hann uppgjöf saka og englafaðmlög,
þegar yfir landamæri heimanna var komið? Kristur segir aðra
sögu af því.
Eða ríki bóndinn, sem annað guðspjall sama sunnudags segir
frá, hvað um hann? Engin ástæða er til þess að ætla, að hann
hefði verið grimmur maður, glæpaseggur, ekki einu sinni létt-
úðugur nautnaseggur. Nei, hann kann öllu fremur að hafa ver-
ið fyrirmyndar borgari, e. t. v. góður heimilisfaður, e. t. v. góð-
ur húsbóndi hjúum sínum, en líklega vinnuharður, og þó senni-
lega kröfuharðari í þeim efnum við sjálfan sig en aðra. En
eilífur alfaðir, sem hafði elskað þennan mann, eins og væri
hann einkabarnið hans, vakað yfir honum, veitt honum náð á
náð ofan, mettað daga hans miskunn, látið honum dýrar gjafir
í té, — hann átti þó ekki nema eitt orð yfir líf hans og starf,
þegar hann kom úr jarðardvölinni: Heimskingi.
Hvers vegna? spyr hrelld og óttaslegin mannssálin, handan
við gröf og dauða, er hún heyrir þennan dóm.
Heimskingi, vegna þess að þú gleymdir sál þinni, en nú áttu
ekkert nema hana. Þar sem þú ert nú, heyrir þú ekki hamars-
höggin og ysinn á uppboðinu, sem er verið að halda heima á