Kirkjuritið - 01.01.1961, Blaðsíða 14

8
KIRKJURITIÐ
8) Fermingarundirbúningur er eitt af þýðingarmestu verk-
efnum hvers prests.
9) En fermingin má ekki vera hinzta kveðja kirkjunnar til
hinna ungu. Það er því mikil nauðsyn á æskulýðsstarfi.
10) Barnaskólana verður presturinn að heimsækja og fylgjast
með kennslunni í kristnum fræðum.
11) Þeir, sem eru utan við kirkjuna, eiga sérstaka kröfu til
umhyggjusemi af prestsins hálfu.
12) Og þá má heldur ekki gleyma hinum staðföstu játendum.
13) 1 hverjum söfnuði þarf að hafa sérstakt starf fyrir karl-
menn.
14) Sjúkraþjónusta er mikils virði í hverjum söfnuði.
15) Presturinn má ekki vanrækja sitt eigið heimili.
16) Prestsheimilið verður að standa öllum opið.
17) Söfnuðurinn má ekki hafa það á tilfinningunni, að prestur-
inn sé alltaf að flýta sér. Hann þarf að gefa sér gott næði
til að sinna hverju einstöku safnaðarbarni.
Þetta er raunar útlent dæmi. En ég ætla lesendum mínum að
„staðfæra" það, eins og komizt er að orði á leikhúsmáli. Og
þó að hinn norski prestur bregði næsta skoplegu ljósi yfir þær
kröfur, sem nútíminn gerir til prestsins, dylst ekki alvaran und-
ir niðri. Og satt að segja er þessi listi í fullu samræmi við kröf-
ur og óskir, sem bergmálað hafa frá fjöldamörgum fundum,
blaðagreinum, ræðum og persónulegum viðtölum, sem hljómað
hafa í eyrum vorum undanfarin ár. En tvennt er það þó, sem
öllum ætti að vera augljóst. Annað er nauðsyn á mikilli presta-
fjölgun í landinu frá þvi, sem nú er, og ekki sízt sérfræðingum
í ýmsum greinum starfsins. Hitt er stuðningur, aðstoð og hjálp
leikmanna í söfnuðunum. íslenzkir söfnuðir verða að fara að
iáta sér skiljast, að prestarnir einir eru ekki færir um að halda
starfinu í gangi. Þá fyrst geta söfnuðirnir með nokkurri sann-
girni krafizt mikils af prestinum, þegar þeir eru reiðubúnir að
koma til móts við hann og styðja hann að verki. Það dettur auð-
vitað engum heilvita manni í hug, að allir þættir leikmanna-
starfs, sem fram geta farið í þéttbýli og fjölmenni, geti komist
í framkvæmd í strjálbýli sveitanna. En eitthvaö er alls staöar
hægt að gera. Og væri það góð heitstrenging í byrjun hins nýja
árs að einsetja sér t. d. að sækja hverja messu í sóknarkirkju
sinni. Ég mætti ef til vill skjóta því inn hér, að útbreiðsla