Kirkjuritið - 01.01.1964, Blaðsíða 36

30 KIRKJURITIÐ
aftur, sem orðnir eru glerbrot á mannfélagsins liaug í „Kolomb-
unni“.
Fáir munu jieir prestar vera, sem preilika með meiri mynd-
ugleik um að yfirgefa allt og fylg.ja meistara sínum. Einn af
ábeyrendum lians segir:
„Aldrei lief ég lilýtt predikun, sem var þrungnari af krafti
né mælt af slíkri þrá eða fékk svo ákveðiö svar sem predikun
lians í þessari litlu kirkju, sem rekin er saman úr óliefluðum
borðum utangarðs í glæsibæ lízku og óliófs“.
Hér söfnuðumst við bókstaflega umhverfis altarið og við offr-
ið gaf sérliver af Jiví litla sem bann átti til aðstoðar Jieim, sem
enn ver voru settir í samfélaginu. Og bér urðu bænirnar ekki
innihaldslaust form og orðaforði lieldur var bér beðið beint
og persónulega fyrir þeim sem voru sjúkir, um föt lianda nökt-
um og búsnæði lianda Jieim sem annars lágu á götunni, um
fræðslu lianda Jieim, sem áttu enga bók og einskis úrkosta og
ýmislegt, sem gæti talizt sjálfsagt og bversdagslegt í mannlegri
tilveru, en verður allt hið dýrmætasta fyrir Jicssar örbirgu
manneskjur. Eftir messuna safnast fólkið saman til borðs í
brörlegum timburskála. Þótt máltíðin sé fátækleg nefnist hún
veizla og Jiar talar presturinn við livern einstakling og }>ó um
leið alla með svo mikilli bjartsýni, Ijúflátri gamansemi og
fyndni að flestum verður að brosa og ljórni bljóðlátrar gleði
lirekur skugga áhvggnanna af andlitum fólksins og varpar blæ
gleðinnar yfir þennan börlega samkomusal.
Enginn mundi telja Jietta liverfi annað en bráðabirgðaúr-
lausn í neyð. En allir, sem um það vita verða J)ó að viðurkenna
að fyrir starf þessa fórnfúsa prests, liefur kirkjan á binn feg-
ursta bátt fylgt í fótspor meistarans og komið til þeirra, sem
liann elskaði, liinna fátæku og smáðu við giröingarnar og á
Jjjóðvegunum. Þarna er komið alla leið til Jieirra, sem öll bjálp
samfélagsins virðist fjarri og allir aðrir liafa gleymt. Þeir eru
leitaðir uppi sem bróðir eða systir í neyðinni og gefið Jjað, sem
liann befur bæði andlega og efnislega, af engum er heimtandi
meira. Og hjálp lians verður eiginlega möguleg, af því að hann
afneitar öllu þeirra vegna. Kannske yrði þetta ómögulegt fyrir
þann, sem liyrfi brott til þokkalegs heimilis eftir heimsókn og
starf á þessum stað, öfund og yfirgangur mundi gera honuin