Kirkjuritið - 01.01.1964, Blaðsíða 33

Sé ra Árelíus Nielsson:
Hvað gæti lútherska kirkjan
lært af hinni katólsku?
í vor og sumar urðu nokkur blaðaskrif út af starfsemi systr-
anna á Landakoti og í Jófríðarstaðaklaustri, og vakti þetta
ymsa til umhugsunar um starf og markmið katólsku kirkjunn-
ar yfirleitt, ekki sízt í líknarmálum. Ennfremur liafa nýafstaðin
pafaskipti og kirkjuþing vakið til umhugsunar um katólsku
kirkjuna.
Hef ég oft verið spurður um þetta málefni síðan og saman-
burðinn á starfi lútherskra kirkna og katólskra. Og nýlega lief
eg lesið ritgerð eftir danskan prest, séra Gerliard Petersen, um
þetta efni. H ann hefur kynnt sér mjög ítarlega nútíma starfs-
háttu katólsku kirkjunnar, og mættum við liér á landi margt
°g mikið af þessum störfum læra og taka til eftirhreytni.
Mun ég liér á eftir styðjast að ýmsu leyti við upplýsingar
þessa danska starfsbróður, en að öðru leyti sníða þetta efni eftir
muuun geðþótla og okkar aðstæðum í íslenzku þjóðkirkjunni,
sem mörgum finnst oft liarla aðgerðalílil utan kirkjuveggja og
kirkjulegra forma og liefðbundinna atliafna. Eru þær atliuga-
senidir því miður oftar en skyldi á rökum reistar.
Það ganga margar sögur, og lil er rótgróin trú um gífurlegan
auð katólsku kirkjunnar frá uppliafi og allt frain á þennan
(kig. Margir lýsa ineð sterkum orðum öllum þeim auðæfum og
gullskrauti, sem einkennir kirkju Suðurlanda og Mið-Evrópu,
°g mikið er rætt um alla þá fjársjóði, sem faldir eru bak við
l*ykka múra Vatikansins í Róm.
Sumir fullyrða meira að segja, að Vatikanið standi straum
;,f eÞiahagslegum framkvæmdum Rómarsamningsins. Og það
ei sminað, að katólska kirkjan á þann auð, sem er liandhærari
°g hreyfanlegri en þeir fjársjóðir sígildra listaverka sem hún
geymir bak við sína slagbranda og skrauthlið.