Kirkjuritið - 01.01.1964, Blaðsíða 51

Bækur
11AFN arstúdenta r
SKRII'a heim
Finnur Sigmundsson bjó til
l>rentnnar
or deiluatriði livorl cða hve-
nær "■egi hirta slík einkahréf a<V rit-
'■runum látnum. Hitt er víst, að
Raman er ajy jesa þall Hér konla
■uenii til dyranna eins og þeir eru
klæddir. Segja liug sinn afdráttar-
uust og lýsa viðhorfum sínum á líð-
uudi stund. Þau viðhorf kunna að
'ula l>reyzt síðar og hugurinn líka,
c" það er önnur saga.
f lestir bréfritararnir eru menn,
s' u) margir hafa hcyrt unt frá harn-
a sku og áttu mikil örlög. Sumir afar
harnisöguleg. Svo var m.a. um Gísla
fra B°Hastöðum. Ég hef það fyrir
salt, að Hannes Hafstein skrifaði
»uðmundi föður lians merkilegt
'r| f’ cr hann sagði honum lát Gisla.
A1' miður liefur það ekki komið í
•itirnar. En Gísli var sárt tregaður
a sem hann þekktu, enda
< inur hér fram að hann var gáfað-
lr °S góður drengur, sem ekki vildi
vamm sitt vita.
Fáir \oru slik glæsimenni fyrr né
ur seni Þorsteinn Helgason, enda
Mi hlotið fegurri eftirmæli en
Junas kvað við lát hans. Rréf hans
’ M a hirtu á Þorstein ungan og
R aAan ®ður en syrti að.
Hér þýðir ekki frekar að þylja
nöfn. Bréfin í heild eru lik skráar-
gati, seni skyggnast má í gegnum og
virða fyrir sér líf íslenzkra stúdenta
í forystuliðinu á árunum 1825—
1836 og 1878—1891. Og allir verða
nokkru fróðari eflir en áður, fyrir
utan skemmtunina.
MEllKIR ÍSLENIIINGAR
Nýr jlokkur 2
fíókfellsútgáfan 1963
Þetta hindi hefur allt það sama
sér til ágætis sem hin fyrri, enda
hefur séra Jón Guðnason húið það
til prentunar. Sérstök áslæða er til
að nefna skemmtilega sjálfsævisögu
séra Jakobs Guðmundssonar á
Sanðafelli, áður óprentaða. Hann var
mikilhæfur maður og fjölgáfaður.
Alls eru ævisögurnar tólf og liefur
hver uin sig margt gott að flytja.
JÓN ÞORLÁKSSON —
þjóðskáld íslendinga.
Eftir Sigurð Stefánsson,
vígslubiskup.
Almenna bókafélagið 1963.
Rók þessi er rituð af einlægum
áluiga, mikilli kostgæfni og stakri
vandvirkni.