Kirkjuritið - 01.02.1969, Blaðsíða 4

50
KIRKJURITIÐ
En kirkjan, liún er fólkið, söfnuðirnir, ekki fáeinir útvaldir,
heldur við öll, sem helguð erum Kristi í heilagri skírn. Því
er það ekki sársaukalaust fyrir prest, að verða þess áskynja,
að störf lians í hreppsnefnd eða við kennslu séu meira metin
en starfið í kirkjunni, að liann finni til einmanakenndar, þegar
Iiann stendur þar, sem hann á heima. Þar er liann ekki livatt-
ur. Það er ómögulegt að messa á sunnudaginn, ]iví að þá er
héraðsmót eða skennntiferð! Rætt er fram og aftur um erfiðar
aðstæður, dvínandi áhuga fólks fyrir kirkjusöng, að flestir
meðlimir kirkjukórsins séu komnir yfir sextugt, organista-
vandræðin, þröngan fjárliag kirknanna o. s. frv. Allt er málað
dökkum litum og hvergi sér í lieiðan himin. En þangað þurf-
um við að sjá, upp í heiðríkju þess æðsta málsstaðar, sem
okkur ætti öllum að vera Ijúfast að vinna fyrir, ekki einungis
prestsvígðum mönnum, lieldur einnig safnaðarfulltrúum, sókn-
arnefndum, meðhjálpurum, organistum, kórum, já sérhverjum
kristnum manni. Og því stend ég liér, að mér liefur verið falið
að vekja máls á því með fáum orðum, livort ekki sé rétt að
endurskoða eða a. m. k. að ræða um liið mikilvæga lilutverk
þess fólks, sem kjörið er til starfa í sóknarnefndum og sem
safnaðarfulltrúar eða meðhjálparar. Margar sóknarnefndir hafa
unnið ágætt starf í þágu kirkjuhúsanna, staðið fyrir nýbygg-
ingum, endurbyggingum, annast viðhald og séð um að ekkert
skorti á umbúnað þessara húsa eða lagt alúð við að prýða
umliverfi þeirra. En þetta er ekki allt, þótt liúsin séu okkur
kær og mikils virði. I þeim skal starfað, að vígslu eða endur-
vígslu lokinni. Þá þarf presturinn ekki síður á stuðningi og
hvatningu samstarfsmanna að halda. Hann verður að finna
að hjá þeim sé styrks að vænta og einnig liugmynda til efl-
ingar safnaðarstarfinu. Menn telja það sjálfsagt og nauðsyn-
legt að afla sér þekkingar og þjálfunar til ýmissa verka. Án
þeirra er lítils eða lélegs árangurs að vænta, og þess vegna
hlýtur það einmitt að krefjast nokkurs undirbúnings að takast
á hendur störf í kirkju Ivrists. — Er ekki lirbóta þörf í þessu
efni? Teljið þið það fráleita hugmynd, að efnt yrði til fræðslu-
funda eða námskeiða fyrir sóknarnefndir, safnaðarfulltrúa og
meðhjálpara? Hér á Norðurlandi býr kirkjan svo vel að eiga
húsakost til samfunda þessara aðila. 1 Þingeyjarsýslu standa
sumarbúðabyggingar við Vestmannsvatn, mikil og góð liúsa-