Kirkjuritið - 01.02.1969, Blaðsíða 15

KIRKJURITIÐ
61
«Nei,“ sagði Stevenson. — „Það er aðeins, aS ég er ekki
um ag Jji3ja Faðir vorið í dag.“ — Sá er ekki fær um að
)lðja þessa bæn sem lætur óvildar og hatursliug hafa völd í
'Jarta sínu. — Á meðan við erum ekki í réttri afstöðu til
ni;|nnanna, getum við ekki vænst þess að vera það gagnvart
Guði.
Við biðjum Guð þess, að hann fyrirgefi okkur skuldir. -—
skuldin er það sem við höfum sagt eða gert gagnstætt
»uðs heilaga vilja.
Vfir það allt eigum við eitt orð: Synd, þ. e. a. s. það, sem
sundrar, — aðskilur okkur frá Guði. — Þetta er ekki vinsælt
0lð, og við höfum gjarnan á móti því að vera kölluð því
Uafni, — en eigum svo liægt með að benda á aðra: Afbrota-
Uienn, — þjófa, ofdrykkjumenn, eða glæpamenn af einhverju
laRk sem liafa orðið brotlegir við lög landsins, setið í fangelsi
~~ yerið dæmdir.
^ver er syndugur?
** þá, sem lifa venjulegu, reglusömu lífi og komast aldrei
undir hendur lögreglunnar, — en eru í hávegum liafðir, -— þá
juljum við ekki syndara, — eða svo hygg ég að almennt sé
itið á. —- En hvernig víkur því þá við að sjálfur Guðbrandur
orlaksson Hólabiskup og sá sem vann það óviðjafnanlega
'drek á guðsríkisakri þessarar þjóðar, að gefa úl alla Biblíuna
a ‘Aenzku, kallaði sig syndara Jesú Krists. — Jesu Christi
l)eccator, — ]ét liann standa skrifað á legsteini sínum í kirkju-
pU'ðinuni. Og livað er þá að segja um sjálfan höfuðpostula
cioingjanna sem sagði: „Það góða, sem ég vil, gjöri ég ekki,
011 l)a® vonda, sem ég ekki vil, það gjöri ég?“
' ið erum öll syndug hvort sem við gerum okkur fulla grein
\111 því eða ekki. — En það skyldi enginn fara út í samanburð
syndir annarra, því að svo mjög sem okkur skortir skiln-
'ið^1 Va^ til að dæma aðra, erum við allra sízt hæf til þess
segja um hver sé öðrum syndugri. •— Og út í þá sálma
a>aði íCristur okkur svo oft við að fara.
^'"'naíríðí bœnlieyrslunnar
j1) til þess að biðja þ essa bæn hans, verðum við að finna til
lln< an bví að hafa gert það á móti Guði, sem við vildnm ekki