Kirkjuritið - 01.02.1969, Blaðsíða 28

74
KIBKJUIUTIÐ
Þjóðinni fjölgar ört, skólatími lengist á allar liliðar, og kenU'
arar verða áfram oflilaðnir störfum ekki síður en nú á ser
stað, og ekki eru miklar líkur til að kennaraskorturinn liverfi
úr sögunni. Liggja ]>ar margar orsakir að. Þá er og presta-
skortur í sveitum mjög tilfinnanlegur. Yerða sumir prestar þvi
að sinna stórum svæðum, og er ]>á erfiðleikum bundið að fraiw
kvæma viðunandi ungmennafræðslu undir fermingu. Einnig 1
kaupstöðum eru prestar of fáir, prestaköllin fjölmenn og starfs-
Jningi. Kunnugir og raunsæir menn telja, að því miður muni
í þessum efnum lítil breyting verða til bóta á næstu áratugunn
ástandið kunni fremur að versna.
Einnig má nefna í þessu sambandi, að menntunarsjónarmiö'
ið er nú síðustu árin að sveigjast í efnisliyggjuátt að vissn
leyti. Menn lirópa liátt um meiri raunvísindi í skólum seiii
hið allra nauðsynlegasta fyrir velgengni og liamingju. Meg11
þeir þá liafa gát á, að þeim glepjist ekki sýn á andleg verð-
mæti.
Þá eru það unglingavandamálin svokölluðu, sem eru þó að
sjálfsögðu ekki annað en almenn uppeldisvandamál gagnvar*
liarnsaldrinum líka. En livaða fræðsla og iðkun er vænlegr1
til að bæta siði og liugsunarhátt en sú, sem kristinni trú ef
tengd?
Ábyggjur út af miður bollum álirifum þess, sem æskai'
heyrir og sér í kringum sig og les um, eru gamall fylginautiú
liugsandi fólks. Nokkrum öldum fyrir Krists komu gerðist t. d-
Plató, binn gríski spekingur, eindreginn baráttumaður fyrir
barnavernd á þessu sviði. Hann taldi það öllu öðru nauðsyi1-
legra að varðveita brifnæm börnin fyrir illum áhrifum °6
koma jákvæðum ábrifum að. Kristnuin mönnum nú á döguH1
á að vera það enn Ijósara en liinum forngríska spekingi, að
ekkert nema bið góða getur lirakið liið illa á brott. Að þess11
vinna meðal annars góðar bækur. Það er erfitt að sporu11
gegn prentsoranum nú á dögum, og í því efni gefa frændþjóö’
ir okkar ekki góða fyrirmynd. En sem betur fer eru góðar bæ^-
ur líka leyfðar, og þær þurfa að fá svigrúm til að gera siÞ
gagn. Bókin mun ávallt liafa sitt gildi, þrátt fyrir allt, sei11
útvarpað er til beyrnar og sjónar.
Við eigum mikið af unglingabókum og barnabókum.
þeirra eru góðar. En er það ekki hlutverk kirkjunnar í daf>’