Kirkjuritið - 01.10.1969, Page 20

KIRKJURITIÐ
354
hér í Reykjavík, en þau eru: Lárus, Halhlór, Gísli, Friðrik ofl
Kristín Lára.
Séra Sigurbjörn lézt 2. þ. m. eftir stutta sjúkraliúsvist. Þar
með var horfinn af sviðinu einn Jjeirra manna, sem um langt
skeið settu svip sinn á Reykjavík.
Eitt með Jjví síðasta, sem liann inun liafa ritað á s. 1. ári, o'
á miða inni í Biblíu hans. Þar segir liann:
„Kæru vinir. Áður en ég fer alfarinn hrott, sem sennilega
fer að nálgast, þykir mér viðeigandi að skilja ykkur elt'1
heztu bókina, sem ég á, Biblíu, og benda ykkur á beztu sælo-
orðin, IV. hók Móse 6, 24—26 (en Jjað eru blessunarorðin) og
ótal margt í Nýja testamentinu, t. d.: Svo elskaði Guð heiinin11’
og margt annað, sein ykkur er blessun að.
Mætumst aftur á landi lifandi manna.
Sigurbjörn Á. Gíslason
í'des. 1968“.
Hann hefir líka merkt við fjölmargt í Jiessari Bihlíu, ni. a;
Jjessi orð lijá Jeremía spámanni: „Svo mælti Drottinn: Neini‘'1
staðar við veginn og litist um og spyrjið um göinlu göturnar?
ltver sé hamingjuleiðin og fariö Jiana, svo að þér finnið sálui11
yðar hvíld“. Það er ekki nema eðlilegt, að séra Sigurbjöi'11
bendi eftirkomendum sínum á Jjessi og þvílík orð í liinni heil'
ögu hók.
Hann kveður liér og er kvaddur í dag.
Það eru margir, sem minnast lians nú, ekki aðeins me
orðum, heldur með liljóðlátum ltugsunum og tilfinningu111'
djúpu Jjakklæti. Margir eru Jieir, sem nú sjá greinilega, hva<
Jjeir liafa átt, en einnig, hversu mikið þeir liafa misst með hou-
um. En Jjað er nú svo:
„Oft er svo um afrek mest
eða liæstu miðin.
Ágætin sjást alltaf bezt
eftir daginn liðinn“.
Innilegar lijartans kveðjur flyt ég hér frá Jjeim barnahörnu111
séra Sigurbjörns, sem dvelja erlendis og geta ekki mætt h*'r'
Frá starfsfólki, stjórnarmönnum og vistfólki Elli- og hjuk'