Kirkjuritið - 01.11.1969, Qupperneq 44

Sí>ra Ágúst SigurSsson í Vallanesi:
Listin er löng
ra>8a á söngmóti á Egilsstö&um
á 25 ára afmœli Kirkjukórasambands Auslurlands
Fyrir mörguin öldum var það' safjt, er síðan liefur, eins og s'°
margt liið forna orð, ásannazt á liverjnm tíma og endurnýj3**
með liverri kynslóð: „Listin er löng — lífið stutt“. Tínii v0t
veit einnig þetta, því að hann nýtur listar langrar sögn nialliv
ins í nýsköpun þeirra listaverka, sem eiga að verða göm11 !
geymd — þótt ár vor líði.
1 kvöld getum vér þó engrar reynslu um liina jarðnesl'11
ævitíð og liennar mörk, ekki framlífs sálarinnar I hugleiðn'e
eilífrar trúar, en minnuinst listarinnar, liinnar algengu hneií-
ar en sjaldgæfa eiginleika, sem maðurinn liefur óskað 0r
lotið allan tíma og livar sem liann fer, við svo ólíkar ástæð°r
og undir svo frábrúgðnum hætti sem listin vitnar í fr1111'
gerð og þroskaðri fágun, í sögu kynslóðanna, sem nú er silr‘
kunnasti lieimspekingur vor íslendinga á þessari
á að hafa sagt að án trúarinnar á eilíft líf væri lífið svo óska 1
legt, að hann gæti naumast lmgsað til að lifa því. Hann ta ^
lífið list, sem væri löng og aldrei bundin nema Jieirri feg11’^.'
sem ætti engan enda, en blóma sinn í bugsuninni um ódau^
leikann. Svo djúp var listskynjun þessa manns, að lífið a
væri liin sannasta túlkun listarinnar. ^
Sá er oss þykir útvalinn, að vera listamaður, er þjónn r‘‘ (
sinnar. Heill og svo óskiptur að samfélag bans undrast. Virðu
vor.
Einn
aa
liann færa fórnir, þegar hann bafnar því ytra til að nllr,
lifa því innra, sem er dýrt. Gáfa er gjöf. Skáldgáfan ef