Kirkjuritið - 01.03.1970, Side 34

128
KIltKJ UlílTIÖ
meir innan íslenzku kirkjunnar o”; gefín þessum háska þurf'
uni við að vera vel á verði og lialda vöku okkar, vegna þess
hve viðsjáll hann er.
Þátttaka okkar í guðsþjónustunni á að hjálpa okkur til þess
að lialda opnum farveginum að uppsprettu lífsins, að ui»
hugi kirkjunnar barna megi leggja ylstraum kærleikans im1
í heim, sem er svo víða ósegjanlega harðlinjóskulegur og kahl-
ur.
Hvað svgja vísindin?
„Heimskinginn segir í lijarta sínu: Enginn Guð“. •— Þaniiifí
liefst 14. sálmur Davíðs. Þá 3000 ára gömul lieimspeki, sein
þarna er að vikið telja nú ýmsir livað nútízkulegasta vizku.
En ég held, að ef um er að skyggnzt og að hugað, muni
flestum verða Ijóst, að tæpast sé ástæða til að falla í stafi af að-
dáun á ávöxtum þess nýja humanisma, mannhyggjunnar, sein
nú er predikuð á ótrúlegustu stöðum.
Víst er Guð virkur að verki, einnig í okkar samtíð. Haiin
getur jafnvel notað heimsku þeirra, sem afneita tilvisl hanSt
en fyrst og fremst er hann virkur í þeim einstaklingum, sem
að einliverju eru mótaöir af orði lians og anda.
En þeir eru enn of fáir, og það er ískyggilegt, ef framvindan
sjálf, vísindin og tæknin eru gerð að guði. Þetta er ýmsuni
fremstu vísindamönnum samtíðarinnar þá h'ka Ijóst.
Það kom berlega fram t. d. í samtalsþætti nóbelsverðlauna-
hafanna frá sl. ári, er sjónvarpað var nú eftir áramótin, að
jieir gerðu sér ljósa grein fyrir takmörkunum vísindanna, og
ýmsir þeirra a. m. k. viðurkenndu mikilvægi innsœisins, sem
vissulega er ein af forsendum trúarvissunnar.
Þá mætti hér og nefna afstöðu eldflaugafræðingsins Werners
von Braun, sem er áhugasamur kristinn maður og tíður kirkjU'
gestur.
í tímaritinu World Cliristian Digest mátti líka lesa frásögn
al því fyrir skemmstu, að fjöldi hálaunaðra geimvísindamaniu*
í U.S.A. hefðu gefizl upp á tæknitilbeiðslunni, margir þeirrn
ákveðið að ganga í þjónustu kirkjunnar, og sumir þegar gert
það.
Og ekki alls fyrir löngu lét raunvísindamaður einn enskur,