Kirkjuritið - 01.06.1973, Qupperneq 8

Kirkjuvogskirkja i Höfnum, — svona dœmalaust stóssleg. —
Síðan er ekið hóflega og þó heldur
greiðar en sem svarar prestareið og
ekki numið staðar fyrr en komið er
að Grindavíkurvegi. Þar slœst þriðji
klerkur i förina, séra Jón Árni Sigurðs-
son.
Varla er hann fyrr seztur í vagninn
en þeir séra Arngrímur eru að vanda
sínum teknir að hafa í skimpingum
sín í milli síðhœrða presta og sitthvað
annað, sem nóttúrlega er alltof hé-
gómlegt til að setja ó blað fyrir Kirkju-
rit.
För er heitið út í Hafnir, og þangað
er raunar ekki nema snertuspölur með
andríku föruneyti. Séra Jón er tekinn
við fararstjórn og skipar að venda til
hœgri og vinstri, aka hœgt eða hratt
eftir slnu höfði. Ég geri mitt ýtrasta.
Þegar komið er í Hafnahverfið, ef
garrinn orðinn að gjólu. Þó vœri vef'
öldin öll heldur kaldranaleg enn, e
ekki stœði kirkjan þarna ó smóhól
meðal annarra húsa, svona dœmö'
laust traustleg og stóssleg, svört ein5
og peysufatakona, með hvítmólció0
glugga, sem minna ó hreinasta l,r1
eða silfurhœrur. Þakið rauða ber sv°
öllu ofar eins og sannfœring hinn°r
sönnu kirkju.
RÁÐSMAÐUR, KIRKJA OG JARTElKN
Að boði séra Jóns er sveigt til hcfi9rl
og heim að Sjónarhóli, sem honn
nefnir svo. Þar eru einir tveir eða þr,r
102