Fanney - 01.12.1905, Qupperneq 43

Fanney - 01.12.1905, Qupperneq 43
FANNEY. 39 ingskoss. En svo hvarf hann. Ikið greip mig undir eins, að þetla hefði verið jólasveinn, því ég vissi ekki annað en að aÚir karlmennirnir væru inni í bað- stofunni, og mér sýndist þetta þó vera karlmaður. Og því var liann að kj'ssa Boggu — þarna i myrkrinu, livað átli það að þýða? Eg var svo niðursokk- inn í að liugsa um þetta, að ég gleymdi hreint að gera henni bilt við, þegar hún kom að stiganum. En hvort sem Bogga liefir nú verið eitthvað óstyrk, eða hún liefir llýtt sér of mikið, það veit ég ekki, en nokkuð var það, að henni fipaðist í stiganum, svo að liún misti diskinn og heil skriða af laufabrauði og alls konar jólasæigæti valt ofan í göngin. Bogga ílýlli sér að tína þelta saman og var kafrjóð út undir eyru. Og nú kom ég lienni til hjálpar. Hún var önug og spurði, því ég slæði þarna eins og draug- ur. En svo varð hún blíðari, og seinast lofaði lnin mér tveim- ur laufakökum, ef ég þegði yfir því sem ég hel’ði séð. Hún hlaut að meina jóla- sveininn. — Nú voru jólin komin fyrir al- vöru. Allir sátu yfir hrokafull- nm diskum af jólamat, og svo kom mjólkurgrautur á eftir. Kertaljósin brunnu á rúmstoklc- unum, á hillum og borðum og hvar sem annars var liægt að láta þau, og það var svo bjart i baðstofunni, að ég átti lengi vel erfitt með að líta upp. Eg var orðinn spakari við jólamat- inn og hafði það nú lielzt mér til slcemtunar, að renna augun- um um baðstofuna og líla fram- an í hvert andlit. Þar á meðal leit ég framan í Sigga. Eg liorfði nákvæmlega að, hvort hann hefði nokkurs- staðar skorið sig, þegar hann var að raka sig. En það var ekki. Hann hafði meira að segja prýkkað mikið við það og mér leizt óvenjulega vel á hann þetta kvöld. Hann var líka í sparifötunum, og það var hann annars svo sjaldan. Hann var knálegur maður og karlmann- legur, og ég vissi, að pabba lík- aði vel við liann. Þeir sátu saman á rúminu sínu, hann og faðir hans, og inig furðaði á því, að ég liafði ekki heyrt Jón Torfa segja eitt einasla ljóll orð síðan hann kom heim. Það hlaut að vera af því,. að nú voru jólin. En þeir voru svo óvanalega hljóðir, feðgarnir, að það var eins og þeir byggju yfir einhverju, Eftir matinn var farið að fara i jólaleiki. Baðstofunni var þrískift, þannig að lijónaherbergið var í öðrum endanum, svo var mið- baðstofan og svo stórt berbergi í hinum endanum. Allir tóku þátt í leikjunum nema pahhi og

x

Fanney

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fanney
https://timarit.is/publication/463

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.