Syrpa - 01.03.1912, Blaðsíða 26

152
SYRPA
sína Sezelju, er þá var á ung'a aldri
en seinna varð hún abbadýsjOg' mjög
merkileg, í klaustri móöur sinnar,
sem áöur var nefnt.
Þessu líkt var það á Englandi.
Báöumegin við sundiÖ kepptust
hvorir viö aöra, bœöi landstjórarnir
og þegnar þeirra, að afla sér hylli
drottins, meö sérlegum góðverkum.
Nú snúum vér oss aö hinum stór-
kostlega ófriði milli þeirra Vilhjálms
og Haraldar. Floti Vilhjálms var
um lok ágústmánaðar búinn til
brottferöar. Vilhjálmur fékk Matt-
hildi konu sinni forráð ríkisins í
hendur, og hina vitrustu menn til
ráðaneytis, og því næst hélt hann
þangað sem floti hans lá, en þaö
var skamt frá þeim stað, er Vilhjálm
ur haföi unnið eitt af sínum hreysti-
verkum. Ósinn á Dives-fljóti, þar
sem flotinn lá, er skamt frá kastala
þeim, er Varaville heitir. Þar hafði
V’ilhjálmur hitt Frakka eitt sinn, er
er þeir gjörðu áhlaup á riki hans,
og bariÖ óþyrmilega á þeim. Díves
fljót kemur til sjávar lítið eitt vestar
en Signaogerfarvegurþessnúeflaust
orðinn annar en hannþá var. Höfn-
in er orðin full af sandi og því nær
af, en þar eru nú á síðari tímum
komin baöhús mörg, og mikil að-
sókn að þeim. Þar er gömul kirkja,
mikið hús og einkenniiegt, og hið
eina á þeim stað, er minnir menn á
fyrri daga.
í þeirri höfn var nú allur skipa-
floti Vilhjálms saman kominn; liðið
var í herbúðum um hálsana þar fyr-
ir ofan og beiö þess, að byrinn kæmi
til að bera skipin norður yfir
sundið. Þa er fagurt útsýn ofan
af þessum hálsum. Til vesturs er
landið flatt þangaö til hæöir og
hálsar taka við. Neðan undir háls-
um þeini er herbúðirnar stóðu rann
Dives í mörgum bugðum, var Dives
þá vatnsmeiri en nú. Skamt fyrir
vestan Dives rennur á sú, er Orne
heitir, fram hjá klaustrinu viðCaen,
er þá var í smíðum. í landnoröri
sjást klettarnir viö Signu. Eftir
því fljóti höfðu forfeður Vilhjálms
einatt fariö, og sýnt borgunum á
Signu bökkum í tvo heima.
Vilhjálmur beiö lengi sunnanvind-
arins, eins og nafni hans beiö aust-
anvindarins mörgum öldum seinna,
er hann einnig átti leiðtil Englands*.
Flotinn lá fjórar vikur í Dives-ósi
og komst eigi út, og lofa allir, er
um það hafa ritað, þá góðu stjórn
er Vilhjálmur hafði á mönnum sín-
um, eins og þeir voru ófúsir aö sitja
jafn lengi aögjörðarlausir á sama
stað. Hertoginn galt hverjum
manni fullan mála í ftkveðinn tíma,
og vistir lét hann þá eigi skorta.
Enginn maður niátti fara með ráni
eöagripdeildum,ogþessu var strang-
lega fylgt. Bygðamenn þar um-
hverfis fóru allra sinna ferða í næði
eins og ekki væri her í nánd, kvik-
fénaöur gekk ómakslaus um hagana,
og kornið óx og náöi fullum þroska
um al rana. Má vera að sumt sem
um þetta er sagt, sé nokkuö orðum
aukið, en þó eru allar líkur til, að
Vilhjálmur, slíkt mikilmenni sem
hann var, hafi verið fær um að hafa
góðan aga á öll.u því margbreytta
herliöi, er þar var saman komiö.
Almennt er sagt, aö lið þaÖ, er
Vilhjálmur flutti yfir á England,
hafi veriö 60,000 manna, en sumir
segja að eins 14,000. Mismunurinn
er að líkindum kominn af því, aö
#) Vilhjálmur III. fór árið 1688 frá
Hollandi til þess að taka ríki á Englandi
eftir tengdaföður sinn Jakob annan.