Syrpa - 01.01.1920, Blaðsíða 27

S Y R P A
21
bótakröfum bandalags-þjóSanna á hendur ÞjóSver jum fyrir þaS
tiltæki þeirra, aS sökkva herskipa-flotanum, er þeir höfSu af-
hent bandalags-þjóSunum samkvæmt vopnahlés samningunum,
á Skapa Flow skipalagi viS Orkneyjar. ÞaS var ekki fyr en
10. janúar þ. á. (1920), aS fullnaðar-staSfesting var gerS á friS-
ar-samningunum milli bandalags-þjóðanna og Þýzkalands, og
þess vegna var ekki siglingabann þangaS og þaSan upphafiS, aS
fullu, fyr en eftir nefndan dag (10. jan.). Auk þess hafa
Bandaríkin ekki enn þá staSfest friSarsamningana viS Þýzka-
land, svo aS samkvæmt lagastafnum eru þau enn í ófriSi viS
Þýzkaland — og einnig gamla keisaraveldiS Austurríki og Ung-
verjaland, sem nú er brotiS í fjóra mola. Bandaríkin sögSu
aldrei Tyrkjum og Búlgörum, bandamönnum miSveldanna,
stríð á hendur, svo þau þurfa ekki aS semja friS viS þessar
þjóSir. Bandalags-þjóSirnar hafa ekki enn samiS fullan friS
viS Austurríki og Ungverjaland (þau brot af þessum ríkjum, er
bera gömlu nöfnin) og ekki heldur við Búlgaríu ; og viS Tyrki
hefir alls enginn friSarsamningur veriS gerSur enn þá, aS eins
samið vopnahlé. ViS hin brotin úr Austurríki og Ungverja-
landi þurfa bandalags-þjóSirnar ekki aS semja friS, því gamla
Bohemía (meS viðbót úr Austurríki) er nú sjálfstætt ríki og nefn-
ist Szecho-Slovakia, var vinveitt þeim frá byrjun stríSsins, og
viS Serbíu bættust hin brotin, en Serbar börSust meS banda-
lags-þjóSunum frá upphafi.
Á öllu þessu sézt, aS áriS sem leiS var ekki friSar ár svo
mikiS sem á pappírnum, en auk þess var barist því nær stöSugt
á mörgum stöSum, bæði í Evrópu og Asíu, og enn er þar víSa
barist. í þessu sambandi mætti minna á, aS forsætisráSgjafi
Breta skýrSi frá því í neSri deild þingsins snemma í sumar sem
leiS, aS þá væri veriS að berjast meS vopnum á tuttugu og
tveimur mismunandi stöSum í gamla heiminum !
Auk hinna blóSugu bardaga áriS sem leiS, var meiri ófriS-
ur milli verkamanna og verkgefenda — hvort sem þeir voru
einstaklingar, félög eSa stjórnir borga og landa — en nokkuru
sinni áSur í sögunni, í því nær öllum hlutum heimsins. Þessi
ófriSur var, aS meira og minna leyti, bein afleiSing af hinni
hræSilegu veraldarstyrjöld, sem raskaSi öllum vanalegum gangi
hlutanna og orsakaði hina mestu dýrtiS, sem sögur fara af.
Þegar á alt þetta er litiS, verSur manni á aS spyrja: Eru