Nýjar kvöldvökur - 01.07.1908, Síða 14

158
NÝJAR KVÖLDVÖKUR.
forsetann, að ferð hans yrði útbúin þegar um
kvöldið svo að hann gæti lagt af stað eftir
litla hvíld.»
«En yðar hátign, stjórnarskráin segir .. . .«
»BIessaðir verið þér, stjórnarskráin er ekki
til annars en að brjóta hana, og þess utan er
eg ekki borgari í Costa Rica, og þarf því ekki
að binda mig við ríkislögin.«
«En löggjafarþingið hefir viðurkent það yðar
eign.«
«Svo er eg ekki giftur.».
«En fólkið veit ekki annað en að þér sé-
uð það.«
«Skollinn hafi allar ykkar kreddur«, sagði
Lavarede, og fór nú að síga í hann. »Eg vil
ekki setjast hér að, eg á það á hættu að missa
fjórar miljónir ef eg tef hér lengi, en nú fei
eg að sofa og á morgun finn eg ný ráð til
þess að hafa mig úr þessum kröggum og þá
verðið þér, herra- ráðaneytisforsetí, að mæta
til viðtals. «
»Eins og yðar hátign þóknast, en áður en
þér gangið til hvildar, ættuð þér að hlusta á
nýtt samsærisbrugg, sem verið er að mynda.
Það er leyniþráður hingað úr salnum til hall-
arinnar, sem Guyman hefst við í, og þeir hafa
gleymt að slíta hann«.
Agætt, lánið mér hlustarann« sagði Lava-
rede, og nú heyrði hann að þrír menn voru
að lala saman af ákefð mikilli.
»Rað er alt saman yður að kenna, Guy-
man læknir,» heyrði hann að Zelaya sagði,
«ef þér hefðuð ekki verið svona vægur við
negrana og meðhaldsmenn þeirra, og ekki
hleypt inn á okkur jesúítaprestunum, sem við
höfum verið lausir við í mörg ár, hefðuð þér
ekki verið settur af svona fljótt.«
«Ónei, þetta er miklufremur yður að kenna,
foringi góður, ef að þér hefðuð ekki jafn hygg-
indalega undirbúið byltinguna, sem þér héld-
uð að myndi verða sjálfum yður til hagsmuna,
æst upp verkalýðinn og vakið tortrygni hjá
hernum, hefði ekki þessi æfintýramaður svo að
segja á svipstundu, velt stjórninni.«
Svo fór þriðji maðurinn að tala, sem La-
varede þekti að var Jerónímus. Hann sagði
í gremjublöndnum rómi: «Hefði eg ekki lán-
að honum múlasnann minn, sem allir þekkja,
en riðið honum sjálfur, og gefið uppreistar-
merkið, þá hefði eg, en ekki hann, verið for-
seti. Pað er ástæða til. að hárreita sig af
gremju yfir slíku.«
Pá hringdi símaklukkan lengi og skarpt.
Halló! hallól er nokkur þar? Þið eruð í sam-
bandi við forsetahölIina«.
Samsærismennirnir þrír urðu í meiralagi
skelkaðir og þóttust vita að illa væri komið
upp um þá. Zelaya foringi áræddi þó að
að svara, og spurði hver talaði og hvað hann
vildi.
»Eg vil segja ykkur að þið megið vænta
hjálpar, til þess að koma af stað stjórnarbylt-
ingu héðan úr höllinni.»
»Eruð þér í þjónust ríkisforsetans,?»
»Eg er einn af þeim, er næstir honum
standa.«
Hver er maðurinn?»
»Ríkisforseti La Bareda sjálfur.«
IX. KAPÍTULI
Guaíuos-kynþútturinn.
Næsta morgun snemma kom ráðaneytisfor-
setinn, og var honum þegar vísað inn til for-
setans, sem var að klæða sig, og kvaðst hafa
sofið mætavel um nóttina. Erindi ráðherrans
varað færa forsetanum, samkvæmt venju, fyrstu
mánaðarlaun sín.
Lavarede kvaðst ekki hafa neitt með pen-
inga að gera og engin laun ætla að taka. Eg
hefi strítt fyrir frelsisins háleita málefni, en ekki
fyrir peninga. Færið fátæklingum bæjarins þessa
upphæð.«
Petta stórmannlega svar varð von bráðara
kunnugt í borginni, og tröllatrúin á göfuglyndi
og mikilmensku Lavarede komst á hæsta stig.
Pjóðarfullti úarnir 12 samþyktu þegar með öll-
um atkvæðum, að sæma forsetann stórkrossi