Nýjar kvöldvökur - 01.07.1949, Side 15

N. Kv.
BJÖRN JÓNSSON MATHEWS
85
af Mat Hall lians hluta. Nú var nóg að
starf'a að flytja mylluna með öllu saman og
mikið af unnum \ ið vestur á Siglunes, því
að þangað liafði Björn ákveðið að flytja.
Hafði liann því fengið heimilisrétt á næsta
landi við land föður síns og setti þar niður
mylluna. Þessi flutningur var allur fluttur
á sleðum um veturinn vestur á Siglunes og
búizt um eins og hægt var, en lítið var sagað
það sumar. Næsta vetur fóru nokkrir menn
með þeim félögum norður til Krane River
til að höggva þar skóg. Þar er skógur álitinn
bæði stórvaxnari og viðbetri en hér syðra og
átti að draga viðinn á flekum suður vatnið
með vorinu. Þá varð sú breyting á þessu, að
Asmundur gekk úr félaginu. Mun liann
ekki hafa getað borgað Mat Hall á ákveðn-
um tíma, en ekki fengið lengri frest. Þá var
það Gyðingafélag frá Oak Point, sem keypti.
Sá hér Robert Smith, sem var formaður með
Birni. Nú voru nógir peningar og mikið að
starfa. Myllan var gjörð upp að nýju. Stjórn-
in lét grafa nýja höfn upp að myllunni, svo
að taka mætti trén í vatninu með vélakrafti
að söginni. Búð var byggð og sett upp tals-
\erð verzlun. Báturinn flutti vörur og
t.imbur á víxl, og mikið var gjört um sum-
arið ,en þá var Smith ófáanlegur til að halda
áfram lengur. Var þá ekki um annað að
gjöra en að skipta eigninni. Fékk Björn sög-
unarmylluna með öllum áhöldum, búðina
og fleiri kofa, en Smith bátinn og mestan
hluta af timbrinu. Óvíst er hvernig útkom-
an var, en líklega hafa báðir tapað, því að
illa innheimtust timburskuldirnar.
Um veturinn var ekkert aðhafzt, nema
tekið út talsvert af trjábolum á löndum
þeirra. Um vorið voru þau tré flest söguð,
sem til voru, en að því loknu brann myllan
með öllum áhöldum og nokkru af söguðum
viði, og var engin ábyrgð á neinu, en skað-
inn mörg þúsund.
Nú hugðu flestir að Björn væri búinn að
vera, sem stórvirkur athafnamaður. En það
var ekki því líkt. Hann var sá sami, bæði að
sjón og raun og aldrei duglegri en nú, og
nóg að starfa. Hann var áður byrjaður á að
byggja stórt íbúðarhús úr steyptum steini og
hafði rutt þar frá stórum harðviðarskógi á
stóru svæði, sem skildi verða akurblettur.
Var nú unnið að byggingu þessari allt sum-
arið, og næsta sumar fram undir haust, og
komst hún þá undir þak. Húsið er 30x60 fet
að grunnmáli, ef eg man rétt. Tvær hæðir
voru gjörðar til íbúðar með bröttu þaki og
nú nýlega lagt helluþak yfir þakspóninn,
sem þó var lítið tekinn að bila.
Þá hafði Björn fleira í takinu en húsið.
Hann hafði komizt í kynni við Hugh Arm-
strong, er síðar varð ráðherra, og náð trausti
hans. Hann liafði því undanfarin ár keypt
talsvert af fiski fyrir félag það, er kennt er
við Armstrong, og séð um flutning á fiskin-
um til járnbrautar, sem þá var óðuni að
lengjast norður með Manitobavatni. Mun
það hafa tærið að ráðum Björns, að félagið
Armstrong Treading Co. byggði fiskitöku-
búð, fyrst á Siglunesi, og verzlaði þar nokk-
ur ár nteð ýmsar vörur, og einnig á hverri
jámbrautarstöð, jafnótt og brautin lengdist.
Eftir því, sem næst varð komist, þá mun
Björn hafa verið ráðunautur félagsins og
framkvæmdastjóri að þessum störfum cill-
um.
Með þessu vann liann nýlendunni mikið
gagn. Hann kom á fiskiverzlun fvrstur
manna og samhliða vöruverzlun, bæði fyrr
og hagfelldari en annars hefði orðið. Enginn
ókunnugur hefði getað komið svo fljótt
trausti á viðskiptin frá báðum hliðum.
Þess utan mun hann hafa haft góð laun hjá
félaginu fyrir störf sín. Það var fullkomið
vinfengi milli þeirra Björns og Armstrongs
ráðherra, sem hélzt meðan þeir lifðu báðir.
Björn reyndist trúr ogstarfsamur fyrir félag-
ið og kom því til leiðar, að það náði við-
skiptum við norðurhluta vatnsins á undan
öðrum, og hann vann að kosningum með
flokki þeim er Armstrong fylgdi. Armstrong
kom þar aftur á móti til leiðar ýmsum um-