Tjaldbúðin - 01.01.1902, Síða 17

15
þeirra var á kirkjuþinginu. Sigtryggur var heima
á íslandi, en sira Jón gat eigi mætt á kirkjuþingi
þessu sakir sjúknaðar sins (»Tjaldbúðin« V. bls.
22—23). Síra Jón keypti síðan bókasafnið (fyrir
hönd kirkjufjelagsins) af Sigtryggi fyrir miklu
rneira verð, en kirkjuþingið hafði boðið. Kaup
þessi vóru samt staðfest á kirkjuþingi 1894 eptir
nokkrar umræður. Pá var og samþykkt, að
bókasafn þetta yrði eign skólans, þegar hann
kæmist á fót.
Eptir 1892 fór að dofna yfir skólamálinu.
Samskotin í skólasjóð urðu lítil. Þó má geta þess,
að síra Jónas A. Sigurðsson safnaði allmiklu í
skólasjóðinn haustið 1896.
Á kirkjuþingi 1895 kom það fram, að sumir
væru shræddir um, að sjóðurinn væri ef til vill
eigi nógu vel tryggður«. Hann væri í »útlánum«
án lagalegrar tryggingar, með því að kirkjufjelagið
er ekki löggilt fjelag. Alþýða manna vissi ekki, hvar
sjóðurinn var á vöxtum, því aldrei birtust neinir
»sundurliðaðir reikningar« á prenti yfir »útlán«
þessi (»Þjóðólfur« 29. marz 1901). Skólanefndin
sagði, að það færi mjög vel um sjóðinn, en skýrði
samt eigi frá þvi, hvar hann væri »niðurkominn«.
Skýrsla nefndarinnar var síðan samþykkt með
meiri hluta atkvæða.
Á kirkjuþingunum 1897 og 1898 vakti skóla-
málið afarmikla sundrung í kirkjufjelaginu. Kirkju-