Sjómannadagsblaðið - 04.06.1939, Síða 22

6
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
Um siglingar í fornöld o. fl.
Eftir GRlM ÞORKELSSON stýrimann.
Siglingar hafa átt sér stað, löngu áður en
sögur hófust, og ef til vill löngu áður en elztu
heimildir, sem fundist hafa benda til. Hjá Forn-
Egyptum og þjóðum þeim, sem bjuggu fyrir
botni Miðjarðarhafsins hafa fundist heimildir,
sem af má ráða að siglingar hafa átt sér stað,
fyrir 7—8000 árum síðan, eftir varlegri áætlun.
En enginn getur sagt með vissu, að þetta hafi
verið fyrstu menningarþjóðirnar, sem til hafi
verið. Við köllum þessar þjóðir að vísu forn-
þjóðir, vegna þess að þetta eru elztu menningar-
þjóðirnar, sem við höfum áreiðanlegar sagnir af.
En í hlutfalli við aldur mannkynsins á jörðinni,
eru nokkur þúsund ár mjög stuttur tími. Það má
því gjöra ráð fyrir, að menn hafi verið farnir að
geta fleytt sér yfir ár og vötn, einhvers staðar
á jörðinni, löngu áður en nokkurn órar fyrir,
því jarðskjálftar og aðrar náttúruhamfarir geta
vel hafa afmáð gersamlega öll verksummerki.
Hver getur líka sagt nema sagan um Atlantis
sé sönn. Þar á mikið og voldugt menningarríki
að hafa sokkið í djúpið. Ýmislegt þykir benda til
þess að þetta geti verið satt, til dæmis eyjarnar
í Atlantshafinu, sem vel geta hafa verið fjalla-
inu í þágu þjóðarinnar. Fórnir hefir hún mikl-
ar fært árlega í baráttunni við Ægi. Og þó hik-
ar enginn, þá kallað er út á hafið.
Islenzki sjómaðurinn á því skilið viðurkenn-
ingu frá þjóð sinni, ekki aðeins í orði, heldur
einnig á borði. Með auknum slysavörnum, styrk-
um og góðum skipum, fullkomnu skipaeftir-
liti, sem ekki sé sparað fé til. Fullkomnara vita-
kerfi. Aukinni sérmenntun, jafnt yfir- sem
undirmanna við störfin á sjónum, og fullkom-
inn mannafla og annað það, sem nútíma þekking
og tækni telur nauðsynlegt til öryggis lífi þeirra
er á sjónum vinna. Sjómannastéttin minnir
þjóð sína á þessi mál á Sjómannadaginn.
Sigurjón Á. Ólafsson.
toppar á meginlandinu Atlantis, Baskarnir á
Norður-Spáni, sem vafi er á, hvaðan þangað eru
komnir og tala tungumál, sem sagt er að líkist
í sumu máli INKA-Indíána í Ameríku. Ýmsir
dulspekingar halda því fram, að þarna hafi verið
blómlegt menningarríki, sem sökk skyndilega í
djúpið, endur fyrir löngu. En hvers vegna var
þá þetta ríki afmáð af jörðinni? Voru þetta
venjulegar náttúruhamfarir ? Eða voru menn-
irnir farnir að misnota þekkingu sína til hindr-
unar og bölvunar við tilgang tilverunnar? Var
þeim þess vegna kippt burtu á einu augnabliki
og þeir látnir sofna svefninum langa? Ef svo
hefir verið, verður þá mönnum nú leyft að mis-
nota þá þekkingu, sem síðan hefir áunnist?
Sennilegast er, að komið verði í veg fyrir það,
með einhverjum hætti. Lífið er mjög fágætt
fyrirbrigði, sem engum vísindamanni hefir tek-
ist að útskýra enn sem komið er, en samt er
það staðreynd, sem enginn getur móti mælt.
Það virðist líka hafa alveg ótakmarkaða mögu-
leika í sér fólgna, því mannsandanum eru ekki
takmörk sett. Getur nú skeð að þessum kröft-
um, sem í mönnunum búa, sé ætlað það hlut-
verk að ganga í lið með öflum eyðileggingarinn-
ar? Ekki er það trúlegt. En hvað sem um þetta
má segja og hvort sem Atlantis hefir verið til
eða ekki, þá er það þó víst að í fornöld voru til
menningarþjóðir, sem bjuggu svo að segja við
hlið frumstæðra þjóða, alveg eins og nú á vor-
um dögum. I fornöld voru blökkumennirnir
mjög svipaðir því, sem þeir eru enn þann dag
í dag og voru oft teknir til fanga af Egyptum
og öðrum menningarþjóðum fornaldarinnar.
Ennfremur hafa fornleifafundir lcitt í ljós, að
fyrir tugum þúsunda ára síðan, voru til menn,
sem ekki hafa skilið eftir sig neina sögu, en
liöfðu hæfileika til að hugsa á borð við nútíma-
menn og að á sama tíma voru einnig uppi menn,
sem stcðu á mjög lágu menningarstigi, eða
með öðrum orðum líktust töluvert núverandi
öpum. Hvernig litu nú skip þessara fornþjóða
út? Það vitum við ekki, en þeir hljóta að hafa