Sjómannadagsblaðið

Árgangur

Sjómannadagsblaðið - 06.06.1948, Blaðsíða 37

Sjómannadagsblaðið - 06.06.1948, Blaðsíða 37
Hverjir eiga fiskimiðin við ísland? eftir Grím Þorkelsson ^ iskimiðin við strendur íslands eru mikill nægta- funnur, jafnvel meiri en menn hafa gert sér ljóst til ? amrns tíma. Enda 'þótt byggð hafi verið í landinu Ii^leira en tíu aldir. Þetta kom glögglega í ljós á síðast- , ,nurn vetri þegar Hvalfjarðarsöldin kom mönnum °Vart. Annar eins afli og sfldarmergð á takmörkuðu ^ kefur aldrei áður þekkzt í sögu íslands og varla n°kkurs staðar á byggðu bóli. Hvalfjarðarsíldinni ^ætti einna helzt líka við gullfundinn mikla í °ndyke. En þótt ekki sé reiknað með því einstæða >'rirbrigði sem Hvalfjarðarsíldin 'hefur reynzt vera, , ^eru ftskimiðin við ísland samt einhver þau beztu eimi. Þau eru á öllu landgrunninu sem umlykur ln; en landgrunnið er fyrst og fremst sá stöpull ^ern landið stendur á en þar að auki er það framhald landinu sjálfu og teygir sig sumstaðar alllangt út °ö takmarkast af hyldýpi útfhafsins, því hyldýpi sem p'Unverulega skilur ísland landfræðilega frá öðrum ^ondum. Eðlilegt er því að líta á landgrunnið sem hluta at landinu sjálfu, það tilheyrir því þjóðinni sem byggir andið. og engri annarri. Piskveiðar og hverskonar atvinnurekstur og um- arettum í kringum Island á öllu landgrunninu ætti P'1 að vera samkvæmt hlutarins eðli og ef réttlæti V*ri 1 keiðri 'haft, íslendinga einna saman. Allar aðrar þjóðir ættu því í raun og veru að'vera r vargar í véum, nema þá að áður fengnu okkar ö°ða leyfi. Fyrr á öldum var réttleysi og volæði ís- ^ndinga mikið. Fólkið varð að skríða í duftinu og Vssa a vönd erlendra ribbalda sem sugu úr því merg j-ijLmannc^a^’ Þetta tókst þó aldrei fullkomlega, alltaf 1 einhvers staðar í glæðunum. Allkunnugt er um erzlunarófrelsið á þeim árum. Þrátt fyrir hina miklu e>md og niðurlægingu íslenzku þjóðarinnar fyrr á , Urn þa bregður þó svo kynlega við að þá var ettur hennar til fiskimiðanna við strendur landsins í me|ri heiðri hafður en hann er nú. Geta íslendinga til agnyta sér fiskimiðin var á engan hátt sambæri- e& við það sem hún er nú. En útlendar þjóðir leyfðu er þa samt ekki það sem þær leyfa sér nú. Þar til anir seldu frumburðarrétt okkar fyrir markað á eggjum og svínaketi og sömdu við Breta um afnot íslenzkra fiskimiða árið 1901 töldu erlendar þjóðir sér ekki heimilt að fiska inni á íslenzkum fjörðum og flóum. Fyrir þann tíma var land'helgin minnst fjórar sjómílur út frá yztu annesjum, Með samnings- gerð Dana og Breta árið 1901 eru lokur dregnar frá hurðum og mikill hluti íslenzkra fiskimiða ofurseldur takmarkalausri rányrkju. Landhelgislínan er þá ákveðin aðeins þrjár sjómílur frá annesjum og inn í flóa og firði þar sem lengra er á milli landa en 10 sjómílur. Aðrar þjóðir eiga flestar miklar hráefnalindir svo sem kol, olíu, járn og aðra málma sem þær geta ausið upp að vild sinni. Við Islendingar eigum engar sllkar auðlindir, það eina sem við eigum er grasið á jörðinni og fiskurinn í sjónum. Þetta eru fjöregg þjóðarinnar sem hún verður að byggja afkomu sína á. Við afhendingu fiskimiðanna hefur því möguleikum fyrir efnalegu sjálfstæði lands- ins verið greitt þyngra högg en svo að við fáum af- borið það til lengdar. Því þetta mun leiða til þess, ef ekkert er að gert, að fiskimiðin allt í kringum landið verða gereyðilögð á fáum árum með þeim stórvirku veiðitækjum og fádæma átroðningi sem nú orðið á sér stað hér við land. I kjölfar Breta, sem óneitanlega höfðu samnings- bundinn rétt til fiskveiða hér við land, meðan Island tilheyrði Danmörku, leyfa svo allar aðrar þjóðir sér að fiska hér í fullkomnu heimildarleysi samtímis því að þær sjálfar ákveða sína eigin landhelgi með allt öðr- um hætti. Þetta er svo augljóst ranglæti að óþolandi er. Sér á að við Islendingar erum smælingjar að geta ekki stökkt þeim á brott með valdi. En þótt við höfum ekki valdið þá getum við mótmælt á alþjóða- vettvangi og skírskotað til réttarmeðvitundar þjóðanna. Mætti þá svo fara, að hagur okkar kynni að vænkast um það er lýkur, ef vel og drengilega væri á málum haldið fyrir okkar hönd. Því hvaða manndómur er í því fólginn og hvaða réttlæti er það að láta aðra troða sér um tær og nota sig sem hálfgerða nýlendu? Við þurfum að 'hafa góð samskipti við allar okkar ná- grannaþjóðir en einungis á jafnréttisgrundvelli. Ef SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 17
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Sjómannadagsblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.