Sjómannadagsblaðið - 06.06.1948, Síða 64

""7":
Sund\óngar Sjómannadagsins. Valur Jónsson og Jón Kjartansson.
10. Sjómannadagurinn
Síðasti Sjómannadagur, og sá tíundi í röðinni, fór
fram með miklum virðuleik og hátíðabrag eins og
vænta mátti, !þar sem segja má að öll þjóðin 'hafi
gert Sjómannadaginn að sínum hátíðardegi. Mikil
rigning var í Reykjavík meðan útihátíðahöldin fóru
fram, en sjómenn og áhorfendur létu það lítt á sig
fá. Oll skip á höfninni voru hátíðarflöggum skreytt
og fánar blöktu um allan bæ. Reykvíkingar, og raunar
landsmenn allir, hafa keppst um að sína sjómanna-
stéttinni þakklæti sitt og virðingu þennan dag. Menn
finna það svo vel hvað þeir eiga mikið sjómannastétt-
inni að þakka, þar sem flestir njóta beint eða óbeint
arðsins af starfi hennar og striti. Þannig er þetta einn-
ig með öðrum þjóðum, og átti síðasta styrjöld ekki
sízt þátt i því að sýna þvílikar máttarstoðir sjómanna-
stéttin er þeim þjóðum, er búa í nábýli við hafið. Is-
44 SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
lenzku sjómannadagssamtökin ruddu brautina lil
glæða þennan skilning. Það voru því ekki lítil viður-
kenning fyrir þau, er Truman, forsed Bandaríkjanna>
tók sér þau til fyrirmyndar, er hann fyrirskipaði ar-
legan Sjómannadag í sínu víðlenda ríki.
íslenzku Sjómennirnir höfðu í þetta skifti sérstaka
ástæðu til að fagna, þeir fögnuðu nýjum og miklu
betur útbúnum skipum en þeir höfðu áður átt að
venjast, þeir fundu það að fórnir þeirra og erfið bar-
átta við lítinn farkost, hafði ekki alveg reynzt ar-
angurslaus. Þeir fengu fyrst tækifæri til að færa sönfl-
ur á þá staðhæfingu sína, að því stærri og fullkomn'
ari skip, sem þeir fengju til umráða, því betri áiangrl
myndu þeir ná. Nýju skipin munu verða voldug t*kt
í baráttu þjóðarinnar fyrir tilveru sinni og efnalegrl
afkomu.