Sjómannadagsblaðið

Årgang

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1981, Side 87

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1981, Side 87
Guðbjörn Jensson skipstjóri Einn félagi okkar úr flotanum og sam- starfsmaður okkar í Sjómannadagsráði Guðbjörn Jensson skipsjtóri lést 19. febrúar síðastliðinn og var jarðsettur frá Bessastaðakirkju mánudaginn 2. mars. Guðbjörn eða Bubbi eins og hann var alltaf kallaður var æskuvinur minn og leikbróðir og vinátta okkar hélst þar til yfir lauk. Guðbjörn var fæddur í Reykjavík 18. apríl 1927, sonur hjónanna Sigríðar Ólafsdóttur bónda í Gestshúsum á Álfta- nesi og Jens Hallgrímssonar sem ættaður var úr Keflavík syðri. Bubbi var þriðji í röð fjögurra systkina, en þau eru Ólafur, læknir; Ketill, söngv- ari og Guðfinna, húsfreyja; sem er yngst. Jens og Sigríður munu hafa flust í Skildinganes úr Reykjavík árið 1928, en 1930 fluttu þau í nýbyggt hús sitt austast við Baugsveg og kölluðu Vog. Þar ólst Bubbi upp og bjó með foreldrum sínum og þar stofnaði hann sitt eigið heimili og bjó fyrstu árin. Jens faðir Bubba, sem lést að Hrafnistu fyrir nokkrum árum hafði verið sjómaður á stærri skipum þ.á m. togarasjómaður er hann sneri sér að eigin trillubátaútgerð sem hann stundaði frá Skerjafirði. Með honum byrjaði Guðbjöm sinn sjó- mennskuferil strax á sínum barnaskóla- árum. Það var okkur vinum og leikbræðrum Bubba snemma ljóst að hverju hann stefndi í lífsstarfi sínu, en það var sjó- mennskan. Enda þá ekki síst sá möguleikinn sem nær einn var fyrir unga dugnaðar- og framkvæmdamenn að brjótast úr fátækt til efnahagslegs sjálfstæðis og áhrifa. Hagsmunir slíkra einstaklinga og þjóðar- innar allrar fóru saman að þessu leyti. Bubbi stundaði margskonar verka- mannavinnu á unglingsárum sínum og vann bæði á flugvellinum og við höfnina í Reykjavík. Langþráður draumur um tog- arapláss rættist hjá honum er hann tæpra sextán ára réðist á b/v Tryggva gamla með móðurbróður sínum, Snæbimi Ólafssyni skipstjóra. Við Bubbi vorum saman á togaranum Þórólfi, nokkru áður en við fórum í Stýrimannaskólann. Hann lauk hinu meira fiskimannaprófi 1950 og fór fljótlega sem 2. stýrimaður á b/v Helgafell og siðan aftur til Snæbjarnar á Hvalfellið þegar það kom til landsins. Árið 1961 er hann fastráðinn skipstjóri á Hvalfellinu. Eftir það var hann á ýms- um skipum t.d. b/v Sigurði og eftir það eingöngu á skipum Bæjarútgerðar Reykjavíkur, fyrst á Hallveigu Fróða- dóttur, Þorkatli mána og síðast en ekki síst á Snorra Sturlusyni, sem hann náði í nýj- an til Spánar 1973. Meðan pólitísk átök voru hvað hörðust í stéttarfélagi okkar Sjómannafélagi Reykjavíkur, vorum við þar á öndverðum meiði og unnum í andstæðum fylkingum. Hann var mikilvirkur þar sem annars- staðar, enda fáir komist lengra en hann á þeim vettvangi. En þetta breytti engu um vináttu okkar enda þekkti ég engan mann sem bar honum óvildarhug. En vinum Bubba brá 1975, er það fréttist að hann væri að fara í land vegna hjartasjúkdóms. En hann tók því sem öðru karlmannlega og var ekki með neinn uppgjafatón þótt svona væri komið. Hann hafði með fjöl- skyldu sinni komið upp alifuglabúi á jarðnæði sínu á Álftanesi sem hann kall- aði Helguvík, og unnu þau hjónin að þessu fyrirtæki með sonum sínum. Minning Bubbi gat nú sinnt meira en áður ýms- um áhugamálum sínum. Hann ferðaðist víða um lönd og hann var virkur félagi í Skipstjóra- og stýrimannafélaginu Ægi og sat oft sem fulltrúi þess hér á fundum í Sjómannadagsráði. Hann var einnig meðlimur Oddfellowreglunnar og í hópi þeirra var hann, þegar kallið kom og hann hné niður. Þetta kom honum ekki að óvörum. í minningargrein sem ég skrifaði um Bubba á útfarardegi hans komst ég m.a. svo að orði: Aðeins nokkrum dögum fyrir andlát sitt sagði hann við mig, sem hann hafði reyndar sagt áður, að hann gerði sér grein fyrir því, að sitt kall gæti komið hvenær sem væri og hann væri reiðubú- inn. Á honum voru engin æðrumerki. Kona hans hefur sagt mér að þegar hann féll frá hafi hann skilið við allt, sem við- kemur heimili og fyrirtæki, 1 þeirri reglu að til fyrirmyndar var. Jafnvel skriflegar leiðbeiningar til sona sinna um viðbrögð við ákveðnum vandamálum. Það þarf karlmennsku af 53 ára manni að horfast þannig í augu við eigið skapadægur. En líf Bubba og starf hafði krafist þess af hon- um allt frá bernsku og hann hafði þá skaphöfn sem þurfti. Bubbi var einnig líkamlega sterkur. Hann var meðalmaður á hæð, með ljósskollitt liðað hár, bláeyg- ur. viðbragðsfljótur, fljótur til svars og hnyttinorður. Hann var gleðimaður á góðra vina fundi og hafði gaman af að taka lagið, enda með söngrödd góða. Hann kvæntist eftirlifandi konu sinni, Viktoríu Skúladóttur, Jóhannessonar frá Dönustöðum í Dalasýslu árið 1953. Þau hjón eignuðust fjóra syni. Jens sem nú er skipstjóri á Snorra Sturlusyni, Daða hús- gagnasmið og Guðbjörn og Gunnar sem enn eru í skólanámi. Öldruð móðir Bubba, Sigríður, býr hér á Hrafnistu í hárri elli. Þegar ég minnist góðra vina frá æsku- og unglingsárum sem falla frá í blóma aldurs, vina sem ég í eiginlegri merkingu hefi deilt með bæði súru og sætu, kemur bæði angurværð og tregi upp í huga minn. Honum fylgir söknuður hins liðna, að liðin ár hefði mátt nýta öðruvísi og betur. en gert hefur verið. Leiksvæði æskudag- anna eru horfin, malbik hylur mýri og gras, fjaran hefur glatað unaði sínum og forvitnileik, aðeins sjórinn er hinn sami og áður. Nokkrir vinir okkar Bubba frá unglings- og fullorðinsárum hafa þegar leyst festar í sína síðustu ferð og þá höfum við kvatt. Nú er Bubbi kvaddur. Ég held að viðbrögð hans við örlögum sínum, lífsstarf hans og stöðug barátta við nátt- úruöflin hafi viðhaldið hans barnatrú, eins og er um flesta okkar sem lengi höf- um verið á sjó. Um leið býr með okkur trúin á endur- fundi annars staðar. { þeirri trú kveðjum við góðan vin og samstarfsmann sem var sómi fyrir okkur sjómenn að eiga innan okkar vébanda. Við sendum öllum aðstandendum, okkar innilegustu samúðarkveðjur. Pétur Sigurðsson SJÓMANNASAGSBLAÐIÐ 81
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Sjómannadagsblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.