Eimreiðin - 01.04.1924, Síða 35

E|MREIÐIN
Vinnuhugvekja.
Eftir Guðm. Finnbogason.
Hún er góð sagan um það, þegar kölski bar vatn í hrip-
UtTI- Hann hafði tekið vatnsburðinn að sér fyrir tiltekið kaup,
en Sæmundur vildi láta hann verða af kaupinu og sá svo um,
hann fengi hrip til að sækja vatnið í og gengi með þau
’ram hjá sáluhliði. En þar var Sæmundur fyrir og hringdi
Hukkunum. Kölski þoldi ekki klukknahljóðið, og hefur víst
komið hik á hann, svo að þar fór síðasta vatnið úr hripunum.
^að er sagt, að kölski reyndi þrisvar sinnum, en það fór alt
af á sömu leið. Snaraði hann þá frá sér hripunum í bræði og
hvarf burtu.
^ér fetum öll að miklu leyti í fótspor kölska, berum vatn í
hr>Pum. Að vísu eru hripin misþétt, úr sumum fer meira til
°nVtis, úr öðrum minna, en fá mundu reynast fullþétt.
Að bera vatn í hripum getur verið ímynd hvers þess starfs,
Sem unnið er með svo óhentugum tækjum eða óhagkvæmri
aðferð, að meira eða minna af erfiði verkamanftsins ber eng-
an árangur, svo að hann sjálfur, eða sá, sem hann vinnur
H’rir, verður af kaupinu, fær ekki þann arð vinnunnar, er
hann gæti fengið með öðrum tækjum, réttri aðferð.
Og vér erum það verri en kölski, að hann fór að eins
brjár ferðir með hripin, áður hann sæi, að þau væru óhæf og
fleVgði þeim, en vér erum að rogast með ýmiskonar hrip ár
ef,'r ár, og sum hafa gengið öld eftir öld, áður en menn sáu
a^ sér og köstuðu þeim. Hripin mundu ganga til eilífðar, ef
Ver neyddumst ekki til að leggja stundum leið vora hjá sálu-
•'ði og hlusta á klukknahljóð skynseminnar.
OH vinnubrögð ætti að leiða fyrir dómstól skynseminnar.
V‘tið er oss gefið meðal annars til þess að finna bestu leið
hverju marki, bestu aðferðina við hvert starf. Mikið af
he‘w störfum, er menn inna af hendi, vinna þeir af nauð-
sVn, til að viðhalda lífi sínu og sinna, en ekki af því að
s,arfið dragi þá fil þess. Vinnan bindur þá við borð, er haft