Eimreiðin - 01.04.1938, Blaðsíða 33

Eiiireiðjn
GRÖNDALSMINNING
153
^íývetning nefndi
hann sig af því að
Be»edikt afi hans
^ai frá Vogum í
^ývatnssveit, það-
an ,m'n runnið ætt-
arnafnið,i)
hl'ír menn hygg
e8 að hafi oftast
e,msótt Gröndal,
neSar ég þekti til:
^áldin Þorsteinn
1 'ngsson og Þor-
^e'nu 'Gíslason, og
Vembjörn Egils-
>°n’ lrændi hans.
h°'r hygg ég að
1 | manna mest
er,ð honum til
n<hs og afþrey-
Ulgar o .
‘ Svembjörn
van laði h°num og svaf í húsi hans, þegar hann var lasinn, og
, 11 það afrek að taka ofan allar bækurnar í lestrarstofu
ja t ’ nreinsa þær og skápana og koma öllu í nákvæmlega samt
st- a^Ur a °ý- Gröndal sagði mér þetta, feginn og glaður og
stofU ' Um leið hendinni blíðlega eftir bókaröðunum. Ein
sjálfl 1 ^Usinu var dálítið málverka- og teikningasafn eftir hann
ski- an’ Fyrir miðjum stafni hékk undurfögur konumynd og
f.lnantritað fyrir neðan: „Helga Gröndal, móðir mín“. Mér
Ya ylinn af þessum orðum leggja um alla stofuna. Þarna
Ur athvarf þess manns, er hafði átt snillinginn að föð-
norræna fegurðardís að móður. ósjálfrátt flaug mér í
g *
Móðir Benedikts Gröndals.
„Þá bleik á hár og blíð á kinn
mín bezta kemur til min inn,
Við
'atninu
^ °ga eru heitar lindir, sígræn drög umhverfis og auðar vikur
framundan.