Eimreiðin - 01.01.1948, Qupperneq 71

eimreiðin
Af hláum blöðum.
Eftir Helga Pjeturss.
Nokkur afmælisorð, töluð í útvarp.
I.
Þegar mér var sagt, að útvarpaði ætlaði að minnast að nokkru
þessa afmælis míns, sem nú er orðið svo mjög nálægt, þá fannst
mér það göfuglega gert. Og eins, að gefa mér þá kost á að segja
Hokkur orð í því sambandi. Og ekki getur verið neinn vafi á
því, að það, sem ég segi, ætti, ef unnt væri, að miða að því, að
greiða fyrir skilningi á verki mínu, og eins því, að framhald geti
orðið. — Það má segja með vissu, að þýðingarmeiri tímar eru
uu, og það mjög miklu, en verið liafa áður í sögu mannkynsins.
■f'yrir meir en 30 árum sagði ég fyrst, að úrslitatímamót væru
fyrir hendi, í sögu mannkyns vors; og var þessu þá enginn gaumur
gefinn. En nú er svo komið, að þetta er orðið ráðandi skoðun,
°g ýmsir þeir, sem helzt ætti að vera mark takandi á, liafa jafn-
vel látið í ljós ugg um, að skamrnt kynni að vera til endaloka
oiannkynssögunnar. Það þarf ekki að efa, að til er ríkur liugur
þessari mestu ógæfu mætti verða afstýrt; en um skilning
a því, hvernig þetta ætti að geta orðið, er aftur á móti mjög lítið.
að skynsamlegasta, sem ég hef séð, er í bók eftir brezka liðs-
°ringjann Ripley Webb, sem heitir „Um tilgang lífsins“, og þar
SCm seglr (s. 131), að ef til vill muni mannkynið komast að þeirri
oiðurstöðu, að framfarir (sem duga mundu til að bjarga því)
SCU émögulegar, án hjálpar frá íbútmi jarðstjarna, sem lengra
k°mnir en við hér á jörðu. Því miður örlar ekki á þessum
1 nlngi nema á þessum eina stað í bókinni, og það er ekkert
nPP úr honum lagt. En þeir, sem nokkuð eru kunnugir því, sem
eS hef skrifað, munu auðveldlega geta gert sér í hugarlund, að
þessi ljósglæta, þó að dauf sé, hafi verið mér gleðiefni, og að ég
1Uuni hta á hana sem fyrirboða þess, að ef til vill muni þó betur