Eimreiðin - 01.04.1958, Qupperneq 11

Baldur Freyr
eftir Guðmund Daníelsson.
Ó, þú Baldur Freyr, fæddur fyrir aldamót, dáinn nýlega
sextíu og átta ára gamall, — en hvað barátta manns getur orð-
brosleg og einskis nýt, ef lokaþátturinn mistekst.
Ég þekkti þig ekki nema síðasta árið, sem þú lifðir, og þá
vissirðu að hverju fór, að þú mundir ekki eiga langt eftir,
þú gerðir ekki ráð fyrir að lifa sjötugasta afmælisdaginn þinn.
úað hryggði þig að sjálfsögðu, Baldur Freyr, að fá ekki að
halda það afmæli, með lofræðum í veizlunni, fréttaauka í
utvarpinu og löngum greinum í helztu dagblöðum borgar-
wnar, ásamt fallegri mynd. Þessu hlauzt þú að missa af, og
þér rann það til rifja, það vissi ég. En hitt vissi ég einnig, að
þú komst einkennilega nálægt því að sætta þig við þetta og
Énna þér huggun: dauði þinn og jarðarför áttu að koma í
stað stórafmælisins. Lofræðuna áttir þú náttúrlega hárvissa —
Úkræðuna, heilsíðugreinarnar sömuleiðis og fréttaaukann
raunar líka.
En út á hvað ætlaðirðu að taka þennan varning, Baldur
Freyr? Áttirðu inni hjá okkur, þjóðinni þinni, eða jafnvel
tnannkyninu í heild? — Kannski, við skulum athuga bækumar:
Eitt var það sem mjög orkaði á líf þitt alla tíð, sumpart til
angurs, öðrum þræði til eggjunar. Það var nafnið þitt, Bald-
ur Freyr, og að þú áttir ekkert föðumafn. Móðir þín hafði
Sengið í hús heldrimanna og gert hreint, en hún feðraði þig
aldrei. Þess í stað gaf hún þér nafn tveggja guða og mælti
Svo um að hið síðara skyldi verða ættamafn þitt.
í*ú fékkst aldrei að vita hvaðan þú komst, en þig grunaði
^rgt, og aðra gmnaði einnig margt. Gátan um þig gerði þig
Slle®ma að merkilegu umhugsunarefni, þú fékkst snert af
þyí sem kallað er komplex, varðst dálítið egosentrískur. Móð-
lr þín giftist seinna smákaupmanni, sem gjama hefði gefið
þér nafn sitt, en þú hafnaðir því, þú hélzt áfram að heita
Ealdur Freyr.