Ægir - 01.01.1921, Blaðsíða 9

ÆGIR
3
skipa á vertíð, gefið upp í stykkjum og
þóttist eg nú maður með mönnum, en —
sama dag og Ægir kom út, mætti eg skip-
stjóra sem sagði mér, að aflaskýrslan væri
hringlandi vitlaus og sagði á götunni upp
Ægi, vildi ekki framar sjá blað sem fram-
bæri slíkt fyrir almenning. Svo fór um
skýrslu þá. Síðan farið var að reikna afl-
ann svo, að skipið hefði svo og svo marg-
ar tunnur lifrar eftir túrinn, hef eg ekki
álitið það neina skýrslu, því 1 tunna af
fifur (180 lítrar) getur nákvæmlega komið
úr 1 tonni af fiski, en það er að öllu
jöfnu ónákvæmur mælikvarði.
Þótt Ægir gæti birt nákvæma aflaskýrslu
hotnvörpuskipa, bæði ísfisk og saltfisks-
aflann, þá er það lítið að byggja á, þegar
útgerðarkostnaður og annað er óþekt, en
Þó væri það alment álitið, að alt væri i
besta lagi, birti Ægir bruttó tekjurnar.
Þessar eru ástæður fyrir því hve Ægir
er fáorður um afla og markaðsskýrslur.
Eg hefi tekið það svo, að hann mætti
ekki bera á borð fyrir fiskimenn annað
en það sem sannanlegt og rétt er og held-
kosið að þegja en birta það verð á
hski, sem að vísu má fá úr útlendum
hskiritum, en sem þó er litið að byggja á
fyrir almenning hér.
Yfirlit yfir liðið ár hefir að öllu jöfnu
Verið lítilfjörlegt í Ægi. Eg er þar háður
enndrekum félagsins, því að á þeirra
skýrslum byggist það yfirlit og þegar þær
ern ekki fyrir hendi um áramót, þá birti
eg ekkert yfirlit yfir árið.
er á skrifstofunni, kem ekkert út
Ur bænum og hef orðið var við, að það
sem eg frétti úr ýmsum áttum er það óná-
vaemt, að eg vil ekki birta slikar lausa-
egnir f ritinu, því að mönnum úr sama
leraöi ber aldrei saman er þeir segja
róttir. Þegar yfirlit yfir árið er birt, þá er
a al mergur málsins, hvernig ástæður
^anna í hinum ýmsu hlutum landsins
séu, eftir að afla er komið í peninga.
Slíkar skýrslur mundu benda á svo margt
og verða þeim styrkur, sem vinna að mál-
um sjómannastéttarinnar og gera ýmislegt
léttara viðfangs, þar sem vaðall út í loftið
um, að svo og svo mikið hafi aflast hér
en svo og svo lítið þar, segir ekkert og
ekkert verður bygt á.
í febrúarblaði Ægis í fyrra ritaði eg
grein um þörfina á nákvæmum aflaskýrsl-
um fyrir alt land, svo að kunnugt væri
hverjar fiskbyrgðir landsins væru á bvaða
tíma árs sem væri, því það mundi hér
jafnt og annarstaðar geta hafl afarmikla
þýðingu, bæði gagnvart peningastofnunum
og fleiru. En er slíkt lesið? Enginn heíir
stutt það mál, svo mikið er víst.
Allir sem ókunnir eru, verða að álykta
það, að störf mín sem ritstjóri sé leikur
einn, þar eð deildir félagsins eru dreifðar
út um land alt, 4 erindrekar á landinu,
sem starfa í þarfir fiskimanna; og sú álykt-
un er rétt. Rilstjórnin við »Ægir« ætti
síst að vera örðugri en annara tímarila,
sem full eru af ritgerðum eftir hina og
aðra góða mcnn, sem finna hjá sér vilja
og getu til að slyðja ýms mál, menta
landslýð og margt annað. Eg hefi marg-
skorað á menn að senda ritgeröir sem í
Ægi yrðu að vera eilthvað um siglingar
eða sjávarútveg, en þær verða ekki margar
sem finna má þar, og eg held vart ein
einasta, sem stutt hefir nokkuð mál er
gæti orðið til þrifa. — Þannig eru mínar
ástæður. Aðrir ritstjórar tímarita fá nógar
ritgerðir aðsendar í rit sín, en eg sem á
að hafa ritstjórn tímarits íslenzkra fiski-
manna á hendi er skilinn eftir einn á
þilfarinu og verð vegna skorts á nauðsyn-
legum upplýsingum, sem eg get reitt mig
á, að fylla ritið með ritgerðum eftir sjálfan
mig, sem eg er kominn að raun um, að
hvergi hrífa, þótt þær kunni að vera lesnar,
sem eg auk þess hefi enga sönnun fyrir.