Ægir - 01.01.1921, Blaðsíða 25

ÆGIH
19
eða reykingarsala íslensku farþegaskip-
anna.
Hjer er þarft verk unnið þar sem sjó-
mannaheiinilið er fullgert og vel þess vert,
að að því sje blynt á einn eður annan
hátt.
Hæstiréttur.
12. janúar var tekið fyrir sakamál þeirra
Hallgríms Finnssonar, tieirs Pálssonar
og Elíasar F. Hólm. Eggert Claessen
var sóknari og rakti sögu málsins vand-
lega. Eins og getið heíir verið hér í blað-
inu, voru hinir ákærðu dæmdir af héraðs-
dómaranum meðal annars fyrir brot gegn
288. gr. hegningarlaganna, sem hljóðar
svo: »Ef maður veldur skipbroti, eða að
skipi hlekkist á á sjó á annan hátt, og
svo er ástatt, að mönnum með þvi er
stofnað í bersýnilegan lífsháska, þá varðar
það typtunar húsvinnu ekki skemri en 8 ár,
og getur hegningin orðið líflát, ef nokkur
maður ferst af því. Verði það með öðrum
atvikum, skal beita hegningarvinnu á væg-
ara stigi«. Undirdómarinn hafði heimfært
brotið undir síðari málsgreinina, (»verði
það með öðrum atvikum o. s. frv.«), af
því honum hefir ekki virst mönnum vera
stofnað í bersýnilegan lífsháska með til-
tækinu. Sóknarinn hélt þvi þó fram, að
svo hefði verið, því bæði hefði skipið
verið gert inólstöðuveikt, með því að bora
á það niður undan káetugólfinu 6 göt
hvert upp af öðru, 3 cm. að þvermáli
hvert fyrir sig, og var i þau drepið kork-
töppum, en einni tréfjöl tylt lauslega yfir
þá alla, og í annan stað hefði skipsbát-
urinn verið alls ónógur fyrir þá 11 menn,
sem voru á skipinu, hvað sem upp á
hefði komið (skoðunarmenn töldu hann
hæfilegan handa 8 manns í góðu veðri),
og útbúnaður á honum allur í ólagi.
Auk hlutdeildar í brotum hinna var
Hallgrimur Finnsson dæmdur fyrir þjófn-
að. Á síðustu velrarvertíð var hann fyrir
mótorbátnum Eggert Ólafssyni frá lsafirði,
og var nálægt páskurn staddur suður í
Miðnessjó. Varð þá öll skipshöfnin, 11
manns, samlaka um að stela S neta trossu,
sem varð á leið þeirra, og fiskinum, sem
í uetunum var. Fiskinn seldu þeir, og bar
hver þeirra 17 krónur úr býtum fyrir
hann, en netin tóku tveir til sin, gegu því
að leysa lii sin hluli hinna.
Þeir Guðmundur Ólafsson, Björn P.
Kalman og Pélur Magnússon héldu uppi
vörn fyrir hina ákærðu.
14. þessa mánaðar var kveðinn upp
dómur i málinu á þessa leið:
Atbrot hinna ákærðu ber að heimfæra
undir 288. gr. siðara málslið, sbr. 55. gr.
og 46. gr., svo og undir 261 gr., sbr. 55.
gr. hinna almennu hegningarlaga, og að
þvi er Hallgrim Finnsson snertir einnig
undir 230. gr., og ákveðst hegningin með
hliðsjón af 63 gr. — Eftir ástæðum máls-
ins og hlutdeild hvers hinna ákærðu 1
hinum drýgðu glæpum, sem í öllu veru-
legu er rétt lýsf i aukaréltardómnum,
þykir hæfilegt að ákveða liegninguna
þannig, að Hallgrimur Finnsson sæti betr-
unarhúsvinnu í þrjú ár, Elias F. Hólm í
tvö ár og sex mánuði og Geir Pálsson í
tvö ár. Var Björn P. Kalman verjandi hans.
Eiganda þorskanetanna og fisksins, sem
stolið var, verða ekki dæmd iðgjöld í
þessu máli.
Um málskostnað i héraði á aukaréttar-
dómurinn að vera óraskaður.
Ákærðu greiöi einn fyrir alla og allir
fyrir einn, allan kostnað af áfrýjun máls-
ins til hæstaréltar, þar með talin mál-
flutningslaun til sækjanda, 250 kr., og til
verjendanna, 100 kr. til hvers þeirra.