Ægir - 01.01.1921, Blaðsíða 29

23
M G í H
að vernda og tryggja atvinnuveginn og
útvega mönnum fræðslu um ýmislegt er
að honum lýtur og hann sérstaklega
varðar. Þá var það að þessir 5 menn
urðu ásátlir um að boða til fundar, eftir
uppástungu hr. tannlæknis Brynjólfs
Björnssonar, meðal þeirra, er líklegastir
voru að hafa áhuga á málefnum sjávar-
útvegsins og reyna að koma á fót félags-
skap meðal þeirra, sem við sjóinn búa,
hliðstæðan Búnaðarfélagi Islands.
Hessi fundur var svo haldinn á Hotel
Island þriðjudagskvöldið 7. febrúar 1911
og þar samþykt að mynda félag með
því markmiði, sem áður er getið.
Á fundi þessum var lcosinn fundarstjóri
Hannes Hafliðason, en alþingismaður
Magnús Blöndahl hóf umræður og skýrði
frá, að tilgangur fundarins væri sá að
stoína fiskiveiðafélag hér í bæ og að
hugmynd þeirra manna, sem þetta mál
hefðu haft til meðferðar væri sú, að leita
styrks hjá Alþingi, svo það gæti betur
náð tilgangi sínum, en hann væri sá, að
sameina sem bezt alla þá, sem fiskiveiði
reka hér á landi, einnig að stofnaðar
væru deildir í hinum ýmsu héruðum
landsins, sem störfuðu að þvi í samein-
ingu, að efia sem mest flskiveiðar ís-
lendinga.
Frumvarp til laga var síðan lagt fram
og var það að nokkru sniðið eftir lögum
Búnaðarfélagsins og hliðsjón höfð af lög-
um norskra, danskra, og enskra fiski-
félaga.
Undirbúningsnefnd félagsmyndunar-
innar hafði orðið ásátt um, að nafn fé-
lagsins skyldi vera: Félag til eflingar is-
lenzkum fiskiveiðum, en Tryggva heitn-
um Gunnarssyni þótti nafnið of langt og
stakk þá prófastur Jens Pálsson heitinn
upp á að kalla það Fiskifélag íslands
og var það nafn samþykkt í einu hljóði
næsta fund á eftir, 20. febrúar.
Biskup Þórhallur Bjarnason kvað það
brýna nauðsyn, að félagið hefði fasta
starfsmenn, sem ferðuðust um landið og
vektu áhuga manna, og gat þess, að sú
aðferð hefði reynst Búnaðarfélagi íslands
bezt, og skýrði séra Ólafur ólafsson frá
því, að sama væri álit allra nefndar-
mannanna. Beztu borgarar bæjarins sóttu
þennan fund, styrktu málið og eru því
hvatamenn og stofnendur Fiskifélags Is-
lands, sem nú hefur starfað í 10 ár.
Frá starfsemi þess þetta tímabil mun
Ægir skýra næst og um árangur þeirrar
starfsemi, en þess má geta hér, að ráð
biskupsins sáluga Þórhallar Bjarnarson-
ar er nú betur og betur að koma í Ijós, að
hinn mesti styrkur félagsskaparins væri að
hafa sérstakan ráðunaut, sem ferðaðist um
land alt, og að sá maður væri sjómaður,
það á við, annað ekki. Búnaðarfélagið
mundi ekki láta sér nægja, að ráðu-
nautar þess væru sjómenn og jafnkröfu-
hart og það, ætti Fiskifélagið að vera.
Vegna virðingar sinnar og þess styrks
sem það nýtur, yrði sá ráðunautur, sem
það sendir út frá sér til framandi deilda
að geta leiðbeint i stóru sem smáu i
öllu því er að sjó lýtur, flytja með sér á
ferðum sínum þau plögg, er nauðsynleg
eru í slíkar ferðir og að hverri ferð lok-
inni gera grein fyrir sínum gerðum. Þá
minkuðu að öllum líkindum ákúrur um
að eklcert væri starfað.
Deildir eiga ekki að segja við erind-
reka félagsins, er hann kemur í veiði-
stöðvar: Hvað vilt þú, hvað er þér á
höndum? Heldur segir erindrekinn við
deildir: Hór er eg kominn, hver eru
ykkar málefni og hverjar óskir, það er
eg, sem á að kynna stjórninni, er Fiski-
þingið hefir kosið, málefni ykkar, svo
að hún hafi eitthvað til grundvallar, verði
eitthvað að hjá ykkur og hún verður að
tala ykkar máli. Erindrekinn kæmi ekki