Ægir - 01.09.1950, Blaðsíða 48

222
Æ G I R
Tafla XXX. Fiskafli verkaður í salt í
Norðlendingafjórðungi 1949 og 1948. (Miðað
við fullverkaðan fisk.)
Samtals Samtals
1949 1948
kg kg
Hvammstangi » 66 900
Skagaströnd 147150 17 650
Hofsós 65 730 »
Sauðárkrókur 20 000 »
Siglufjörður 435 940 23 000
Ólafsfjörður 288 620 146 930
Dalvík 306 100 18 930
Hrisey 168 480 182 050
Árskógsströnd 249 700 128 080
Hjalteyri 16 600 8 900
Grenivik 117 400 67 370
Akureyri 185 430 »
Flatey 186 530 155 930
Húsavik 519 780 356 320
Grimsey 92 500 60 830
Raufarhöfn 139 350 78 810
Þórshöfn 298 520 238 600
Samtais 3 237 830 1 550 300
smál. á móti 1400 smál. árið áður. Að þessu
sinni kom Hafnarfjörður næst á eftir Vcst-
mannaeyjum með rúml. 1000 smál., eða
rúmlega tvisvar sinnum meira magn en á
fyrra ári, og þá Reykjavík með 1023 smál.,
sem einnig var rúmlega tvisvar sinnum
meira magn en árið áður. 1 öðrum veiði-
stöðvum var saltað allmiklu minna. í Njarð-
vík 676 smál., í Keflavík 374 smál., í Sand-
gerði 267 smál., Garði 263 smál., en allar
þessar 4 verstöðvar fá raunverulega fisk
að mestu leyti frá Keflavík, Ytri-Njarðvík-
um og Sandgerði. Þá er allmiklu minna salt-
fiskmagn í Grindavík, Akranesi, Grundar-
firði, Stykkishólmi, Vogum og víðar. Lang-
samlega mestur hluti þess fisks, sem salt-
aður var, kom l'rá bátaflotanum, en aðeins
lítils háttar frá togurunum, eða sem mun
hafa numið um 1600 smál. miðað við full-
verkaðan fisk. Ekki stunduðu þó togararnir
saltfiskveiðar á árinu, heldur var hér um
að ræða ísvarinn í'isk, sem lagður var upp
hér á landi til söltunar, þar sem fyrirsjáan-
legt þótti verðfall á ísfiskmörkuðunum og
að betra mundi að salta fislcinn en hætta
á að lenda í verðfalli. Mest af togarafisk-
inum var lagt upp í Sunnlendingafjórðungi.
1 saltfiskaflanum í Sunnlendingafjórð-
ungi er talið með nokkuð á annað hundrað
smál. af fiski, sem veitt var í íslenzk skip
við Grænland sumarið 1949. Er það fiskur
sá, sem Súðarleiðangurinn fluttti heim eftir
vertíðina, sem staðið hafði frá niiðjum júlí
þar til um miðjan september. Fylgdu Súð-
inni, sem var móðurskip leiðangursins, 3
þiljubátar og 5 opnir vélbátar og lögðu fisk-
inn þar upp til söltunar eða söltuðu fiskinn
um borð i hinum stærri veiðiskipum.
Þessi tilraun tit Grænlandsveiða gafst
eklci vel og var vafalaust aðalástæðan sú,
að seint var farið af stað, en bezti veiði-
thni á miðunum við Vestur-Grænland er
fyrri hluta sumars og á vorin. Var fiskur-
inn, sem fékkst seinni hluta sumars, mjög
lioraður og rýrnaði mikið meira en menn
eiga að venjast um fisk, sem veiddur er
hér við land.
Tveir leiðangrar aðrir með íslenzkum
skipuin voru við V.-Grænland uni sumarið,
en öruggar heimildir um aflafeng þeirra eru
ekki fyrir liendi, enda voru þeir á vegum danskrar útgerðar. í Vestfirðingafjórðungi nam saltfiskfram- leiðslan alls 2346 smál. á móti 1463 smál. árið áður (sbr. töflu XXIX). Þar var fram- leiðslan mest í verstöðvunum við ísafjarð-
Tafla XXXI. Fiskafli verkaður í salt í
Austfirðingafjórðungi 1949 og 1948 (miðað
við fullverkaðan fisk.) Samtals Samtals
1949 1946
kg kg
Borgarfjörður 13 000 47 340
Rakkafjörður 129 830 135 340
Vopnafjörður 40 170 103 000
Seyðisfjörður 118 000 80 550
Neskaupstaður 388 900 405 590
Eskifjörður 232 640 125 090
Reyðarfjörður 20 000
Fáskrúðsfjörður 458 700 325 130
Stöðvarfjörður 153 250 301 500
Breiðdalsvík 66 930 28 830
Iljúpivogur 73 050 259 480
Hornafjörður 163 480 429 710
Samtals 1 817 960 2 261 560