Ægir - 01.09.1950, Blaðsíða 61

Æ G I R
235
eftir af framleiðslu ársins, sem flutt var
út á árinu 1950. Samningar munu hafa
verið gerðir fyrir fram um sölu á mestum
hluta síldarmjölsframleiðslunnar, en þá
samninga var að sjálfsögðu ekki unnt að
framkvæma vegna aflabrestsins. Á árinu
1948 hafði útflutningurinn numið 34 000
smál., en það var að langmestu levti fram-
leiðsla frá vetrarsíldveiðunum 1947—1948,
þar sem öll sú framleiðsla var flutt út á
árinu 1948.
Framleiðsla síldarolíu var einnig mjög
mikið minni en búizt hafði verið við, vegna
veiðibrestsins á sildveiðunum, og útflutn-
ingurinn þar af leiðandi lítill, t. d. saman-
borið við það sem hafði verið árið áður,
cn þá var flutt út öll framleiðsla frá vetr-
arsildveiðunum 1947—1948. Nam útflutn-
ingur sihlarlýsis aðeins 7099 smál. á móti
28 336 smál. árið áður. Fyrir fram hafði
vcrið samið um sölu á verulegum liluta
sildarlýsisins og fór megin hluti þess til
Rretlands eða 6180 smál., en smáslatta
fengu Pólland 500 smál og Tékkoslovakia,
læplega 400 smál.
horskalýsisútflutningurinn var að þessu
sinni töluvert mikið minni en áður, eða
aðeins 5800 smál. á móti rúmlega 8000
smál. árið áður. Stafaði þessi minnkandi
útflutningur fyrst og fremst af þvi, að mjög
þrengdist um á þeim mörkuðum, sem áður
böfðu tekið megin hluta lýsisframleiðsl-
nnnar, þ. e. a. s. Bandaríkjunum. Var yfir-
leitt miklum erfiðleikum háð að selja
þorskalýsi á árinu. Þrátt fyrir þetta fór
bó mestur hluti lýsisins til Bandarikjanna
eða 2400 smál. rúmlega og var það um 500
smál. minna en árið áður. Var það að sjálf-
sögðu því nær allt meðalalýsi. Þá var sent
til Þýzkalands um 2100 smál. og mun mest
nf því lýsi liafa verið ókaldhreinsað og ekki
*tlað til notkunar sem meðalalýsi. Hefur
sbkt að sjálfsögðu í för með sér minnk-
andi verðmæti lýsisins, þar sem þá er ekki
tekið tillit til vítamíninnihalds ])ess, en það
er einmitt það sem gefið hefur lýsinu gildi
°g verðmæti fram yfir annað sambærilegt
feitmeti. Auk þess fór þorskalýsið til fjöl-
margra annarra landa eins og áður, en að-
eins lítið magn til hvers lands.
Á árinu 1948 var flutt nokkuð út af ís-
aðri Hvalfjarðarsíld til Þýzkalands. Ekki
varð framhald á ])essum útflutningi á ár-
inu 1949, enda var ekki um neina veiði
að ræða á þeim tíma, er helzt var von til
þess að unnt væri að selja síldina ísaða.
Hins vegar var flutt litið eitt af frystri
sild, eða rúmlega 300 smál., aðallega til
Póllands. Árið áður hafði verið flutt út nær
1100 smál. Til Frakklands fóru nær 600
smál., en auk þess nokkuð til Noregs, og
var þar um beitusíld að ræða, og einnig
lítils háttar til Færeyja.
Saltsíldarútflutningurinn var hins vegar
mjög svipaður og verið hafði árið áður,
enda var framleiðsla á saltsíld nokkuð
meiri en þá, einkum vegna þess að mikið
var saltað af síld við Faxaflóa um haustið.
Alls var flutt út rúmlega 10 000 smál. af
saltaðri síld eða rétt tæplega 1000 smálestum
minna en árið áður, en hins vegar var
nokkuð eftir af síld frá haustinu við ára-
mót, sem ekki var flutt út fyrr en á árinu
1950. Síldin er hér talin í smál., en hefur
áður verið talin i tunnum og mun ekki
fjarri lagi að reikna meðal-þunga tunnu
100 kíló. Stærsti kaupandi saltsildarinnar
var Finnland með tæplega 3000 smál. og
var það nokkru meira en árið áður, en þá
keypti Finnland rúmlega 2000 smálestir.
Er Finnland nú orðið eitt hið bezta mark-
aðsland fyrir islenzka saltsíld og er von
lil þess, að sá markaður dugi vel áfram.
Til Danmerkur fóru um 1960 smál., var það
einnig nokkru meira en árið áður og sama
er að segja um Pólland, sem tók 1932
smál. á móti 914 smál. árið áður. Öll þessi
lönd tóku töluvert magn af haustveiddri
Faxasíld upp i þá samninga, sem gerðir
höfðu verið um fyrir fram sölu á sumar-
veiddri norðanlandssíld. Hins vegar fóru
til Sviþjóðar aðeins 1915 smál. á móti 5940
smál. árið áður, enda fór þangað ekkert af
þeirri síld, sem söltuð var við Faxaflóa
um haustið. Þá fór loks til Bandaríkjanna
af norðanlandssíld 1360 smál., scm var 300