Ægir - 01.12.1978, Síða 19

Loðnunefnd mjög auðveldlega
haft fyrirliggjandi, án mikilla
breytinga á upplýsingakerfi sínu
frá því sem nú er. Þessar
upplýsingar yrðu síðan notaðar
til að spá fyrir um meðallönd-
unartíma við hverja verk-
smiðju í vikunni. Að lokum
yrði meðallöndunartíminn not-
aður til að ákveða hvernig
skipta á flotanum á verksmiðjur
til þess að flotinn í heild eyddi
sem minnstum tíma af miðun-
um. Ef breytingar yrðu á ytri
aðstæðum eftir að löndunar-
mynstrið hefur verið ákveðið, er
auðvitað mjög auðvelt að endur-
skoða það. Til dæmis getur veð-
ur versnað á ákveðnu svæði, sem
útilokar siglingu til ákveðinna
verksmiðja. Þá væri á mjög
skömmum tíma unnt að finna
út hvernig haga bæri löndun-
inni ef sigling á þessar verk-
smiðjur er óhugsandi. Sama
gildir ef aðrar forsendur breyt-
ast. Má þar nefna bilanir í
verksmiðjum og breytingu á
hegðun loðnugöngunnar.
Að lokum er við hæfi að
minnast nokkrum orðum á það
hvernig ná má fram bestu skipt-
ingu flotans á verksmiðjur.
Það verður sjálfsagt aldrei unnt
nema sjómenn séu meðmæltir
breytingunni. Ljóst er, að það
myndi lenda á stærri bátunum
að sigla til fjarlægari verk-
smiðja og yrði á einhvern hátt
að bæta þeim það aflatjón, sem
þeir yrðu fyrir vegna sigling-
anna. Liggja þá beinast við
fjarlægðarbætur, sem Loðnu-
nefnd myndi ákveða í samræmi
við heppilegustu skiptingu flot-
ans á verksmiðjur. Þurfa þær
að vera þannig, að sjómenn séu
tilbúnir að sigla til fjarlægari
verksmiðja, ef það reynist
heppilegt fyrir heildina. Loðnu-
nefnd myndi þá fara þess á leit
við einstaka báta, að þeir sigli
til ákveðinna verksmiðja, eða
henni yrði gefið vald til þess að
loka verksmiðjum fyrir ákveðn-
um stærðarflokkum bátal Með
þessum aðferðum ætti að mega
ná fram heppilegustu skiptingu
báta á verksmiðjur og þar með
mestum hugsanlegum afla, sem
hlýtur að vera meginmarkmið
allra þátttakenda í loðnuveiðun-
um.
ÆGIR — 543