Ægir - 01.02.1989, Blaðsíða 22

74
ÆGIR
2/89
Segir þetta nokkuð um vöxt fyrir-
tækisins. Þótt skuggalega horfi nú
um hríð með markaðinn í Þýska-
landi t.d. heldur uppbygging áfram
af fullum krafti.
Þess má geta að fyrirtækið
keypti um 370 tonn af litur á sl.
ári.
Fyrsta starfsárið var velta fyrir-
tækisins 11 millj. króna, 1987var
hún 21 millj. króna og útlit er fyrir
að ársveltan 1988 verði 40 til 45
millj. króna.
Það er enginn barlómur í þeim
Pólstjörnumönnum enda hefur
fyrirtækið byggst upp á áhuga og
dugnaði eigendanna og þeirra er
vinna hjá því.
Ársstörf eru um 12.
Jón Tryggvason er framkvæmda-
stjórinn.
Trillurnar
Trillueign Dalvíkinga hefurætíð
verið mikil og hafa þær löngum
borið drjúgan afla að landi. Um
50 trillur eða smábátar eru nú í
eign Dalvíkinga, flestar eru litlar
og hafa margir þær sér til gamans
og upplyftingar eins og víðar. Á
síðasta ári báru þessir bátar að
landi um 200 tonn fisks. Nokkrir
eru á þessum litlu bátum og hafa
aðalatvinnu af, enda skiluðu þeir
meginhluta þessa afla í land. Má
þar til nefna Stefán Stefánsson á
Búa, sem er 6 tonna bátur. Stefán
er skipstjóri að mennt og var
fyrrum með stór skip. Lengst hefur
hann þó „kalkað" einn á Búa
sínum.
Prýða þeir „félagar" forsíðu þessa
blaðs og fer vel á því. Þá má nefna
Hjálmar Randversson á ísborgu og
Þorvald Baldvinsson á Sindra.
Þessum þrem er það sameiginlegt
að vera helst einir í glímunni við
Ægi. Allt harðduglegir sjómenn og
aflamenn. Svo koma smærri „trillu-
karlar" og áhugamenn. Það er oft
líflegt við smábátahöfnina á vorin
og sumrin, raunar fram eftir hausti
og þessi þáttur bæjarlífsins er
alveg ómissandi.
Hrognkelsaveiði hefur verið
stunduð frá Dalvík í áraraðir, en
útgerðum farið fækkandi. Á árinu
er leið stunduðu þessar veiðar nær
eingöngu tveir bræður og var afli
þeirra 36,5 tunnur af hrognum.
Rétt þykir að geta þess að fáeinir
einstaklingar verka hákarl í
smáum stíl og væri það miður ef
sú verkun legðist af. Vonandi
halda þorrablótin þeirri hefð við
áfram. En ekki gera menn lengur
út á þennan fisk frá Dalvík sérstak-
lega. Kemur hann allur af togurun-
um.
Smæstu trillurnar leggja afla
sinn gjarnan inn í fiskhús kaup-
félagsútibúsins, ekki fyrstihúsið-
Þetta er sérstök móttaka þar sem
fiskur er unnin til sölu í verslun-
um, eins konar fiskbúð. Einn
maður starfar þar og tók hann a
móti um 15,6 tonnurn á sl. ári.
Eitt fiskhús er óupptalið hér.
Það er Fiskiðja Hallgríms Antons-
sonar. Hefur hann verkað harðfisR
um nokkurra ára skeið og selur
þetta góðgæti undir nafninn
Anton. Fer það víða um land. Þa
hefur Hallgrímur framleitt gæln-
dýrafóður og selt til Evrópu 1
smáum stíl. Fær hann hráefni ta
sinnar vinnslu í öðrum fiskhúsum
og því eru engar vinnslutölur
settar hér.
Ekki bara saltfiskur
Þó atvinnulífið á Dalvík snúist
mest um fisk og nýtingu hans fer
fjarri að „lífið í bænum sé bara
saltfiskur." Öll þau umsvif sem
rakin hafa verið hér að framau
kalla á þjónustu. Oft á tíðum
mikla þjónustu. Á Dalvík eru
mörg ágæt fyrirtæki í þeirri grein-
Má þar til nefna nokkur, svo sem
glæsilegt bakarí, verslanir, iðnfyr'
irtæki, svo sem tré- og járnsmíða-
verkstæði, rafverkstæði o.fl. sem
öll þjóna flotanum og öðrum dygg1'
lega, - apótek og góða heilsU'
gæslu, öfluga bókhaldsskrifstotu
og síðast en ekki síst öflugan sparl'
sjóð. Enginn banki er á Dalvík o%
finnst það mörgum undarlegt. Sparl'
sjóður Svarfdæla verður 105 ára 3
þessu ári. Hann stofnuðu heima'
menn af framsýni og þjónar hanu
Dalvíkingum ennþá. Hefur han11
eflst mjög með byggðarlaginu
þjónar flestum ef ekki öllu'11
greinum atvinnulífsins dyggileg3-
Á vegum bæjarfélagsins er, eiu5
og gefur að skilja, mikil starfsem1
því bærinn hefur vaxið ört. B*jar
félagið er kröftugt og er með óh
Lífið er líka saltfiskur hjá Rán hf.