Tímarit lögfræðinga - 01.03.1952, Síða 20
14
Timárit lögfræðinga
13) Norski konungsúrskurðurinn frá 12. júlí 1935 verð-
ur ekki framkvæmdur gegn Hinu sameinaða konungsríki
að svo miklu leyti sem sjávarsvæði, sem töluliðirnir 1—11
taka ekki til, eru þar talin norsk sjávarsvæði (innsævi eða
landhelgi).
14) Noregi ber að alþjóðalögum að greiða Hinu sam-
einaða konungsríki bætur vegna töku brezkra fiskiskipa
frá 16. september 1948 að telja á þeim sjávarsvæðum, sem
samkvæmt framanskráðum reglum verða talin úthaf.
Til vara, að því er varðar liðina 1 til 13, (svo fremi
dómurinn kveði í dómi sínum á um nákvæm takmörk land-
helgi þeirrar, sem Noregur getur haldið uppi í skiptum
sínum við Hið sameinaða konungsríki) á Noregur ekki
rétt á í skiptum sínum við Hið sameinaða konungsríki að
telja nein sjávarsvæði norsk, sem eru fyrir ströndum Nor-
egs norðan 66° 28,8' norðl. br. og eru utan hinnar depluðu
grænu línu, sem dregin hefur verið á uppdrættina á fylgi-
skjali 35 í andsvarinu. Til vara, að því er varðar liðina 8
til 11 (svo fremi dómurinn komist að þeirri niðurstöðu,
að Indreleia-sjávarsvæðin séu norskt innsævi), koma eftir-
taldir liðir í stað liðanna 8 til 11:
I. Ytri mörk norsku landhelginnar í suðvesturmynni
Vesturfjarðar er lína, sem dregin er 4 sjómílur út frá
iínu, er tengir Skomvær-vitann í E,ost við Kalsholmen-
vitann í Tennholmerne, unz fyrrnefnd lína sker skurðboga-
línurnar í grænu deplalínunni, sem dregin er í uppdrætti
8 og 9 í fylgiskjali 35 í andsvarinu.
II. Noregur á vegna sögulegs réttar síns til fjarða og
sunda kröfu á því, að sjávarsvæði, sem liggja milli skerja-
garðs og meginlands Noregs teljist innsævi. Þegar skera á
úr því, hvaða sjávarsvæði skuli teljast liggja milli skerja-
garðs og meginlands, verður að beita meginreglum þeim,
sem getur í liðunum 6 ög 7 að ofan um vogskorninga í
skerjagarðinum og vogskorninga milli skerjagarðsins og
meginlandsins, — sjávarsvæði, sem eru í vogskorningum
með fjarðareinkenni og eru innan réttrar lokunarlínu
þeirra, skuli teljast milli skerjagarðs og meginlands."