Tímarit lögfræðinga - 01.03.1952, Blaðsíða 30
24
Tívmril lögfrm&inga
„Söguleg vötn“ eru venjulega nefnd þau vötn, sem farið
er með sem innsævi og vötn, en væru það ekki, ef ekki væri
sögulegri heimild til að dreifa. Ríkisstjórn Hins samein-
aða konungsríkis vísar til hugmyndarinnar um sögulegan
rétt, bæði að því er varðar landhelgi og innsævi og vötn,
enda telur hún slíka heimildatöku í báðum tilvikum sem
frávik frá almennum alþjóðalögum. Samkvæmt skoðun
hennar getur Noregur réttlætt það, að þessi svæði séu
landhelgi eða innsævi, á þeim grundvelli, að hann hafi farið
þar með nauðsynleg yfirráð um langt skeið án mótstöðu
annara ríkja, einskonar posscftsio lonyi temporis (vörzlur
um langan tíma) með þeim afleiðingum, að viðurkenna
verður nú umráðarétt þenna, enda þótt í honum felist frá-
vik frá gildandi reglum. Drottinvald Noregs yfir þessum
sjávarsvæðum væri undantekning, söguleg heimild rétt-
lætti aðstöðu, sem annars mundi fara í bág við alþjóðalög.
Svo scm sagt hefur vcrið, viðurkennir ríkisstjórn Hins
sameinaða konungsríkis, að Noregur eigi rétt á því, að
honum séu talin á sögulegum grundvelli sem innsævi og
vötn allir firðir og sund, scm komi undir hugtakið fjörð að
alþjóðalögum, hvort sem lokunarlina vogskorningsins er
meira eða minna en tíu sjómílur að lengd. En ríkisstjórn
Hins sameinaða konungsríkis viðurkennir þetta aðeins á
grundvelli söguiegrar heimildar. Það verður því við það að
miða, að sú ríkisstjórn hafi ekki horfið frá þeirri staðhæf-
ingu, að tíu rnílna regluna beri að skoða sem alþjóðalög.
Þar sem svo stendur á, telur dómurinn nauðsynlegt að
taka fram : Þó að tiltekin ríki hafi tekið upp tiu mílna regl-
una bæði í innanlandslögum sínum og í milliríkjasamning-
um og samþykktum og þó að reglu þessari hafi verið beitt
milli þessara ríkja í ýmsum gerðardómum, hafa önnur ríki
tekið upp önnur mörk. Tíu mílna reglan hefur þess vegna
ekki öðlazt gildi almennrar reglu alþjóðalaga.
Að minnsta kosti virðist tíu mílna reglunni ekki verða
beitt gegn Noregi, þar sem hann hefur alltaf hamlað gegn
því, að henni yrði beitt við norsku ströndina.
Athugaefni dómsins verður nú lengd grunnlína, sem