Tímarit lögfræðinga - 01.03.1952, Side 39

Haagdómurinn í fiskveiSamáli Brctlands og Noregs
33
framkvæmd að velja fjörumál fremur en háflæðarmál, er
breidd landhelginnar er mæld.
Þriðja skjalið, sem vísað er til, er orðsending, dags. 11.
nóvember 1908, frá norska utanríkisráðherranum til
frakkneska sendifulltrúans í Kristjaníu, þar sem svarað
er tilmælum um vitneskju varðandi það, hvort Noregur
hafi breytt mörkum landhelgi sinnar. Ráðherrann segir
þar:
„Er ráðuneytið hefur slcýrt norskar reglugerðir um
þetta efni og um leið gætt almennra ákvæða þjóðaréttar,
Iiefur það látið það álit í ljós, að fjarlægðin frá ströndinni
skuli mæld frá fjörumáli og að sérhver hólmi, sem sjór
flýtur elcki ávallt yfir, skuli teljast grunnlínustaður." Rík-
isstjórn Hins sameinaða konungsríkis telur, að norska rík-
isstjórnin hafi algerlega vikið frá því, sem hún telur nú
vera kerfi sitt, þegar hún vísar til „almennra ákvæða
þjóðaréttar," í stað þess að vísa til kerfis sjálfrar sín um
afmörkun landhelginnar með beinum línum, svo og með
vfirlýsingu sinni um „að sérhver hólmi, sem sjór Jlýtur
ekki ávallt yfir, skuli teljast grunnlínustaður.“
Rétt er að taka fram, að beiðni sú um vitneskju, sem
norska ríkisstjórnin veitti svör við, varðaði ekki notkun
beinna lína, heldur breidd norsku landhelginnar. Aðalat-
riðið í svari norsku ríkisstjórnarinnar var það, að engin
breyting hefði orðið á norskri lagasetningu. Auk þess er
ekki unnt að draga þá ályktun af nokkrum orðum í ein-
stakri orðsendingu, að norska ríkisstjórnin hafi horfið
frá þeirri afstöðu, sem glöggt kemur fram í fvrri opin-
berum skjölum hennar.
Dómurinn lítur svo á, að ekki þurfi að leggja of mikíð
upp úr hinum fáu óglöggu ummælum og mótsögnum, hvort
heldur raunverulegum eða sýndarlegum, sem ríkisstjórn
Hins sameinaða konungsríkis telur sig hafa orðið vara vio
í norskri meðferð mála. Slíkt er auðskilið, þegar litið er
til hinna margvíslegu staðreynda og aðstæðna á hinu langa
tímabili frá 1812, og er það ekki þess háttar, að það breyti
niðurstöðum þcim, sem dómurinn hefur komizt að.