Tímarit lögfræðinga - 01.01.1969, Síða 23
notuð meira og minna af eiginkonu hans og börnum,
sem ökuréttindi hafa. T. d. getur tilviljun ein ráðið hver
fer með bifreiðina til bifreiðaverkstæðis, smurstöðvar,
þvotta o. s. frv. Einnig fer það eftir atvikum hver ekur
hifreiðinni, þegar fjölskyldan fer saman í lengri eða
skemmri ökuferðir innanbæjar og utan. Á ferðalögum
skiptast menn gjarnan á að stjórna bifreiðinni. Er sann-
gjarnt að skýra a-lið 10. gr. þannig, að vátryggður fái fullar
húftryggingarbætur fyrir skemmdir, sem verða er t. d.
tvítugur sonur hans ekur með ofsahraða meðan vátryggð-
ur situr í framsætinu við hliðina á honum, en vátryggður
glati öllum hótarétti, ef liann sjálfur er við stýrið?7 (Sjá
hér til samanburðar margnefndan dóm í Hrd. 1963, bls.
417).
Það er óþarft að fjölyrða um hið nána samband foreldra
og harna, sem búa á sama heimili og nota einkabifreið
sameiginlega sem „fjölskyldubíl“.
3.5. Hið almenna orðalag a-liðar 10. gr. 1 riti sínu um
dönsku vátryggingarsamningalögin (bls. 124) segja Bent-
zon og Christensen m. a.: „Ved at optage forbehold derom
i forsikringsbetingelserne kan selskabet udvide kredsen af
personer, hvis forsætlige eller groft uagtsomme frem-
kaldelse af forsikrinigsbegivenheden skal kunne pávirke
dets ansvar, noget“. Á sömu bls. segir, að góð rök mæli
með því að veita félaginu rétt til þess að áskilja sér að
vera undanþegið ábyrgð á tjóni, sem sá veldur, er hefur
hinn tryggða hlut í vörzlum sínum „pá den sikredes
vegne“, eins og það er orðað. Ummæli þessi koma heim
við skoðanir annarra fræðimanna, sem fyrr var getið. í
máli E gegn vátryggingafélaginu S lá fyrir (eða var a. m.
k. ekki véfengt), að D hafði bifreið E i vörzlum sínum
með leyfi hans. En þó að svo hafi verið er ekki víst, að
7 í þessu síðasta dæmi kemur þó til greina meðsök vá-
tryggðs, en það sjónarmið fékk eigi hljómgrunn í dóminum
frá 1963.
Tímarit lögfræðinga
17