Tímarit lögfræðinga - 01.01.1969, Síða 40

4.7. Núgildandi dönsk og norslc ölvunarákvæði. Áður
en skilið er við 34. |gr. VSL. og skilvrði hennar um „góðar
venjur i vátryggingarmálum“ skal þess getið, að dönsk
og norsk bifreiðatryggingafélög liafa á seinni árum tekið
upp undanþáguákvæði um ölvun, sení eru talsvert frjáls-
Ivndari gagnvart vátryggðum en samsvarandi íslenzk skír-
teinisákvæði. Hér að framan hefur að nokkru verið vitnað
til dönsku og norsku ákvæðanna (sbr. grein 3.7.), en skv.
þeim er aðalreglan sú í Danmörku og Noregi, að vátrygg-
ingartaki og/eða eigandi verður að vera í vondri trú um
hegðun ökumanns, til þess að hann missi rétt til vá-
tryggingarbóta.18
the various compulsory rules“. Sbr. einnig það, sem Bentzon
og Christensen rita um 34. gr. VSL. (bls. 296): „Hvor gavnlig
denne bastemmelse end er, bþr den dog ikke páberábes, nár
man ved lovens egne regler og deres analogi kan komme til
brugbare resultater11.
18 Með lögum frá 7/7 1967 um breytingar á norsku VSL.
var eftirfarandi ákvæði bætt við 20. gr. laganna:
„I motorvognforsikring kan selskapet uten hinder av be-
stemmelsene i fþrste ledd ta forbehold om ansvarsfrihed for
forsikringstilfelle som den sikrede har voldt mens han
kjþrte vognen under selvforskyldt pávirkning av alkohol
eller annet berusende eller bedþvende middel (jfr. veg-
trafikklovens §22 fþrste ledd). Det samme gjelder for for-
sikringstilfelle som er voldt av en annen mens denne kjþrte
vognen i slik tilstand, der.som den sikrede har medvirket til
vognens bruk enda han visste eller mátte forstá at fþreren
var pávirket. Forbehold om ansvarsfrihet som nevnt i dette
ledd kan dog settes helt eller delvis til side dersom det má
antas at forsikringstilfellet ville ha inntruffet selv om vogn-
fþreren ikke hadde vært pávirket, eller dersom det ellers
ville virke urimelig om selskapet skulle være fri for ansvar“.
Er þar með lögfest „identifikations“-regla, sem er í megin-
dráttum hin sama og í fyrrgreindum skilmálum danskra og
norskra vátryggingafélaga, þó með þeirri viðbót, að dómstól-
um er veitt heimild til að víkja slíkum skírteinisákvæðum
að nokkru eða öllu leyti til hliðar, þegar viss nánar tiltekin
skilyrði eru fyrir hendi.
34
Tímarit lögfræðinga