Tímarit lögfræðinga - 01.07.1974, Qupperneq 60

var náð. Nú tekur starfsmaður frá byrjun laun eftir þeim launaflokki, sem
starfinu er ákveðinn og er sú tilhögun mun heppilegri.
Kjaradómur féllst ekki á kröfu BHM um styttingu vinnutíma.
Ekki var fallizt á kröfu BHM um að vaktaálag skyldi vera 33% af dag-
vinnukaupi, heldur var það ákveðið föst krónutala í samræmi við kröfugerð
varnaraðila.
í kröfugerð BHM var ákvæði, sem átti að tryggja, að vísitöluuppbót til fé-
lagsmanna BHM yrði ekki skert með breytingum á tryggingabótum, eins og
mjög hefur verið tíðkað. Ekki var fallizt á þessa kröfu. Hins vegar er í Kjara-
dóminum ákvæði um endurskoðun aðalkjarasamninga verði verulegar breyt-
ingar á grundvelli eða reikningsaðferð við ákvörðun kaupgreiðsluvísitölu og
skal þá fara um málið skv. 2. mgr. 7. gr. I. 46/1973.
Fallizt var á að orlof skyldi lengjast um 3 daga við 10 ára starfsaldur eða
40 ára aldur og aðra 3 við 20 ára starfsaldur eða 50 ára aldur (í kröfugerð
BHM 15 ára starfsaldur). Ákvæði um lengingu orlofs við ákveðinn aldur var
ekki í kröfugerð, en það er mjög til bóta fyrir háskólamenn, sem margir
koma seint til starfa. Ekki var tekin afstaða til kröfu um greiðslu orlofs á
yfirvinnu, heldur var vísað til I. 87/1971 um orlof og sagt að lágmarksorlof
skyldi vera í samræmi við þau.
Varðandi greiðslu í orlofsheimilasjóð segir, að semja skuli um það í sér-
kjarasamningi. BHM hefur nú fengið yfirlýsingu frá fjármálaráðherra um, að
hann muni beita sér fyrir því, að BHM fái framlög til orlofsheimilasjóðs í
svipuðum mæli hlutfallslega og BSRB.en BSRB hefur fengið veruleg framlög
á undanförnum árum.
Um ferðakostnað hafði náðst samkomulag, sem að mestu var í samræmi
við kröfur BHM áður en málið fór í Kjaradóm, þó varð ekki samkomulag um
greiðslu 1% fjarvistargjalds. Kjaradómur féllzt ekki á greiðslu fjarvistargjalds.
BHM gerði þá kröfu, að í aðalkjarasamningi yrði ákvæði um að semja
skyldi um eftirmenntun við einstök félög og skyldi miða við að hver starfs-
maður hlyti orlof á launum er næmi 7. hverju ári til eftirmenntunar. Um eftir-
menntun segir Kjaradómur, að semja skuli um í sérkjarasamningum á hve
löngum fresti og hversu langt námsleyfi starfsmaður geti fengið á fullum
launum, enda sé slikt þýðingarmikið vegna starfs hans.
Kröfu um tryggingar vísaði Kjaradómur til sérkjarasamninga.
Skömmu eftir uppkvaðningu dóms í máli BHM og fjármálaráðherra tókust
samningar á frjálsum markaði og var talið að þeir fælu almennt í sér 20—
30% launahækkun.
BSRB gerði viðbótarsamning við fjármálaráðherra með heimild í 2. mgr.
7. gr. I. 46/1973 og fól hann í sér að grunnlaun skyldu hækka um kr. 1117
og auk þess voru dagsetningar síðari hækkana færðar til samræmis við
samning ASÍ. Launamálaráði BHM var boðið að gera samning um samsvar-
andi hækkun, en það hafnaði því, þar sem það taldi að með slíkum samn-
ingi afsalaði það sér frekari rétti til endurskoðunar. Fjármálaráðherra ákvað
síðan einhliða að bæta sömu upphæð við laun skv. launastiga BHM. Launa-
málaráð BHM ákvað að neyta heimildar 7. gr. I. 46/1973 og krefjast endur-
skoðunar aðalkjarasamnings. Það lagði síðan fram kröfur um 12.5% launa-
hækkun og lagfæringu á dagsetningum síðari hækkana til samræmis við
Framh. á bls. 55
54