Tímarit lögfræðinga - 01.09.1997, Qupperneq 8

verandi hæstaréttardómara, og greinarhöfunda í nefnd, sem falið yrði að taka
afstöðu til þess hvort efni væru til þess að breyta skaðabótalögum nr. 50/1993.
Ráðherra varð við tilmælum allsherjarnefndar og skipaði 18. febrúar 1994
tilgreinda menn í nefnd í þessu skyni.
Með þessu hófst vinna við endurskoðun laganna, sem stóð yfir með hléum
fram til maí 1996. Sú þriggja manna nefnd, sem skipuð var til starfans sendi
ráðherra niðurstöður sínar 23. júní 1994, en varð ekki sammála um niðurstöður.
Höfundar þessara skrifa skiluðu sameiginlegri niðurstöðu og gerðu tillögu um
breytingu á lögunum, en Guðmundur Skaftason skilaði séráliti og taldi ekki
ástæðu til breytinga að svo stöddu. Sú úttekt, sem þarna var gerð á lögunum,
leiddi þó ekki til þess að lagðar yrðu fram á Alþingi tillögur um breytingar á
þeim. Afgreiddi allsherjamefnd Alþingis málið frá sér í febrúar 1995 með
bókun, þar sem fram kom að ekki þætti ástæða til aðgerða að svo stöddu.
Vorið 1995 hófust umræður að nýju á opinberum vettvangi um lögin og
gagnrýni á þau hélt áfram. Um líkt leyti eða 30. mars 1995 féll dómur í
Hæstarétti, sem breytti fyrri dómaframkvæmd varðandi vaxtaforsendur,
samanber það sem síðar segir. Af þessum ástæðum samþykkti allsherjarnefnd
Alþingis á fundi sínum 6. júní 1995 að fara þess á leit við greinarhöfunda að
þeir tækju á ný upp þá athugun á ákvæðum skaðabótalaga er þeir gerðu á árinu
1994. Var í bókun allsherjarnefndar jafnframt vísað til fyrrgreinds dóms
Hæstaréttar varðandi breyttar vaxtaforsendur. I bréfi þann dag var viðfangs-
efnið nánar skilgreint. Sá munur var orðinn frá fyrra erindi allsherjamefndar í
janúar 1994, að nú var ætlast til að gerð yrði mun viðameiri könnun á ákvæðum
laganna en fym nefndinni hafði verið falið að gera. Að auki var farið fram á að
greinarhöfundar semdu frumvarp til breytinga á lögunum, ef rannsókn á
viðfangsefninu gæfi tilefni til.
Niðurstöður greinarhöfunda lágu fyrir 10. nóvember 1995 og voru þann dag
sendar allsherjarnefnd Alþingis með tilbúnu frumvarpi, er gerði ráð fyrir
breytingum á mörgum greinum laganna. Allsherjarnefnd sendi skýrsluna og
breytingartillögur fjölmörgum til umsagnar og hlaut málið ítarlega meðferð í
allsherjarnefnd Alþingis og á opinberum vettvangi. Sætti frumvai-pið harðri
andstöðu tryggingarfélaga í landinu. Niðurstaða málsins varð sú, að í maí 1996
samþykkti Alþingi tillögu allsherjarnefndar um breytingar á tveimur greinum
laganna. Annars vegar var margfeldisstuðull 6. greinar hækkaður úr 7,5 í 10,0
og hins vegar var lágmarks miskastig í 8. gr. lækkað úr 15% í 10%. Eru það lög
nr. 42/1996 um breytingu á skaðabótalögum nr. 50/1993.
Hér á eftir verður gerð grein fyrir störfum nefndanna tveggja, eftir því sem
kostur er í tveim tímaritsgreinum. Þess ber strax að geta, að báðar eru
nefndarskýrslurnar langar og ítarlegar, auk þess sem fjölmargar töflur með
talnasamanburði og útskýringum koma fyrir í meginmáli þeirra. Til að vinna
þessa útreikninga var fengin besta sérfræðiaðstoð sem til var. Nokkrum
vandkvæðum er bundið að endursegja efni þessara taflna nema í löngu máli,
sem þó verður leitast við að stytta svo sem kostur er. Er þá tæpast unnt að gera
148