Ægir - 01.08.1996, Blaðsíða 22

20-25; Rl: 19-24; R2: 19-26; hryggjar-
liöir: 58-61, tálknbogatindar: 28-34.
Heimkynni: ísþorskur finnst í NA-Atl-
antshafi undan austurströnd Græn-
lands norðan 70°N og í NV-Atlantshafi
norðan 70°N. í nóvember 1995 veiddi
togarinn Þuríður Halldórsdóttir GK ís-
þorsk sem var 33 cm langur á 448 m
dýpi á Vestfjarðamiðum (66°34'N,
25°12'V).
Lífshœttir: Uppsjávarfiskur sem held-
ur sig stundum á 10-25 metra dýpi
undir rekísnum í Norðurhöfum. Rán-
og torfufiskur sem étur einkum ískóð,
krabbaflær o.fl.
Ætt: Svartdjöflaætt, MELANOCETIDAE
Svartdjöfull, Melanocetus johnsonii
Giinther, 1864
Stcerð: A.m.k. 17 cm.
Lýsing: Hausstór og kjaftstór fiskur
með stórar og hvassar tennur á skolt-
um. Augu eru ailstór. Hrygnur eru með
s.k. „veiðistöng" á enni og nemur lengd
hennar um þriðjungi til tæplega tveim-
ur þriðju af lengd fisksins að sporði. Á
FuniUirstaðw svartiijöfuls.
enda þessarar stangar er blaðlaga ljós-
færi án þráða. Bak-, eyr- og sporðuggi
eru allir velþroskaðir en raufaruggi er
smærri og kviðugga vantar eins og hjá
öðrum sædyflum. Einkennandi fyrir
þessa tegund og aðra fiska sömu ættar
er að geislar bakugga eru fleiri en 11 og
geisiar raufarugga eru færri en 6. Hæng-
ar eru dvergvaxnir. Litur er svartur.
Geislar B: 13-17; R: 4; E: 17-23.
Heimkynni: Svartdjöfull finnst í öllum
heimshöfum. Nyrsti fundur til þessa er
á Dohrn-banka við Austur-Grænland.
Einnig hefur hann fundist í Grænlands-
hafi djúpt suðvestur af íslandi. í maílok
1996 veiddist 17 cm svartdjöfull í flot-
vörpu á 732-750 metra dýpi við 200
sjómílna mörkin vestur af Reykja-
nesskaga (62°50'N, 30°35'V).
Lífshœttir: Miðsævis- og djúpfiskur
sem fundist hefur á 100-2000 metra
dýpi. Hængar lifa sjálfstæðu lífi en ekki
sníkjulífi á hrygnunum eins og algengt
er meðal margra tegunda sædyfla.
Ætt: Lúsíferaætt, HIMANTOLOPHIDAE
Ýmir, Hiimntolophus melanoplius
Bertelsen & Krefft, 1988
Stœrð: 19 cm.
Lýsing: Tegund þessi
líkist frændum sínum
af lúsíferaætt (lúsífer,
tuðru, litlu tuðru og
litla lúsífer) sem
fundist hafa á ís-
landsmiðum í því að
vera þykkvaxinn,
hausstór og kjaftvíður
með oddhvassar
tennur og smá augu.
Þaö sem einkum
greinir hann frá ætt-
ingjum sínum er útlit „veiðistangar" á
enni og angar á henni, svo og Ijósfæri á
enda stangar (sjá mynd). Lengd stangar
er um 40-41% af lengd fisks að sporöi.
Litur er svartur.
Geislar B: 5; R: 4; E: 15-17.
Heimkynni: Þessi tegund fannst fyrst
á 350 metra dýpi suðvestur af Kanarí-
eyjum og mældist 82 mm á lengd. Síð-
an veiddust tveir fiskar, annar á
360-550 dýpi vestan við Flórídaskaga í
Bandaríkjunum en hinn á 411 m dýpi
austan sama skaga. Fiskar þessir voru 94
og 35 mm langir. í júlí 1995 veiddist
fjórði fiskurinn og aö þessu sinni á grá-
lúðuslóð vestan Víkuráls og var hann
19 cm langur. Veiðiskip var Ýmir HF.
Lífshœttir: Lítið er vitað um lífshætti
tegundarinnar enn sem komið er.
Ætt: Hyrnuætt, ONEIRODIDAE
Drekaliyrna, Chaenophn’nc draco
Regan & Trewavas, 1932
Stœrð: A.m.k. 13 cm.
Lýsing: Smávaxinn og mjög hausstór
fiskur. Engir gaddar eru á kambinum.
Kjaftur er stór og á skoltum eru nál-
hvassar tennur. Á enni er „veiðistöng"
með ljósfæri á enda.
Litur er svartur.
Heimkynni: Tegundin finnst í öllum
heimshöfum. Lirfur og ein hrygna hafa
m.a. fundist norðan við Madeira. Þá
hafa fundist a.m.k. þrjár hrygnur
11,5-13 cm langar á grálúðuslóð vestan
Víkuráls. Fyrstu tvær veiddust í júní
1990, en tegundagreining tafðist dálít-
ið og ein veiddist í júlí 1995.
22 ÆGIR