Ægir - 01.12.1997, Side 15

SAMLEIÐ MEÐ ÍSLENSKUM SJÁVARÚTVEGI
samræmi við þróunina annars staðar
þá komi oftast upp endurvinnslufyrir-
tæki við hlið plastframleiðslufyrirtækj-
anna sem sinni endurvinnsluþættin-
um og sérhæfi sig í þeim lausnum.
Steinar segir að í þessu sambandi megi
nefna Sagaplast og Endurvinnsluna hf.
en þessi fyrirtæki hafi bæði safnað
plasti og stuðlað að endurvinnslu,
mest þó í formi útflutnings til stærri
endurvinnslufyrirtækja í Evrópu.
„Mér finnst samt ólíklegt að það
geti komið upp stórir aðilar í endur-
vinnslu á plasti hér innanlands enda
er markaðurinn lítill og söfnunarþátt-
urinn er kostnaðarsamur. Samt er slíkt
mun líklegra til að lifa ef menn ná að
finna einhverja vöru til að framleiða
úr hráefninu sem hefur möguleika á
markaði og er innan marka í kostn-
aði."
Steinar segir að hjá Sæplasti hafi
menn fundið fyrir að kaupendur kerj-
anna höfðu vaxandi áhuga fyrir kerj-
um með endurvinnslumöguleika
þannig að auðveldara væri að koma
kerjunum í lóg þegar líftími þeirra
væri á enda. Það sem var einnig drif-
krafturinn í þróunarverkefninu á end-
urvinnanlegu kerjunum var að ker,
framleitt á þennan hátt eru miklu
sterkari, burðarmeiri og endingarbetri
en eldri gerðin.
„Umræðan er í raun á mjög vist-
vænum nótum og sjónarmiðið er al-
mennt ekki lengur á þann veg að lengi
taki jörðin við ruslinu. Það hafa allir
fyrir löngu séð að það er gamaldags
hugsunarháttur og auðvitað vilja iðn-
fyrirtæki, eins og Sæplast, taka þátt í
þróuninni og leggja sitt af mörkum,"
segir Steinar.
Kúla sem þolir
2000 metra dýpi
Eins og sagði að framan hefur Sæplast
nýverið sett á markað djúpsjávarkúlu
úr plasti en þar er um að ræða nokkuð
hefðbundna trollkúlu með miðgati
sem þolir að fara niður á hátt í 2000
metra dýpi án þess að springa. Að baki
Unnið að trollkúluframleiðslu í sprautu-
steypusal Sœplasts lif.
þessari framleiðslu liggur saga allt aft-
ur til ársins 1992 en að verkefninu
hefur verið unnið með hléum á tíma-
bilinu. Árið 1992 sneri Sæplasts sér til
sérfræðinga Iðntæknistofnunar með
þá spurningu hvort hægt væri að þróa
hefðbundna trollkúlu með miðgati
sem stæðist það álag sem er á svo
miklu dýpi og þar með var ráðist í til-
raunir.
„Við fengum Iðntæknistofnun til
að vinna vísindalega að þróun kúl-
unnar. Fyrsti hluti verkefnisins fólst í
burðarþolsmódeli en eftir tveggja ára
hlé tókum við þráðinn upp aftur árið
1994 og fórum þá að huga að eigin-
legri þróun vörunnar, efni í framleiðsl-
una og öðru. í raun má segja að það sé
ekki verið að veiða á svona djúpum
sjó en þar sem plastið þreytist með
tímanum og notkun þá var nauðsyn-
legt að setja markið fyrir þol kúlunnar
mjög hátt.
Það sem við vorum að nálgast í
verkefninu var að finna hefðbundna
trollkúlu með miðjugati sem gæti farið
niður á þetta mikla dýpi og það tókst.
Þetta er því framleiðsla sem hefur sér-
stöðu og raunar sýnist okkur að það
séu fáar plastkúlur frá framleiðendum
í Evrópu sem þola þetta dýpi. Að baki
henni liggur því bæði vandaðra efni
en í öðrum trollkúlum og einnig hitt
að framleiðslan á að baki sér mjög ítar-
lega þróunarvinnu og með vísindaleg-
um hætti var fundið út hvernig fram-
leiðslan þyrfti að vera.
Við vorum dálítið tvístígandi um að
markaðurinn tæki við framleiðslu af
þessu tagi því kúlan er umtalsvert dýr-
ari en hefðbundnar trollkúlur en við-
tökurnar voru þannig að kúlan hefur
sannað sig sem eftirsótt vara," segir
Steinar Magnússon.
Steinar við stykki sem sagað er úr endurvinnanlegu Sœplastkeri. Eins og sjá má er
miðjan í hliðum kersins ekki lengur fyllt með polyurethan heldur er endurvinnanlegt efni
komið í staðinn. Þetta segir Steinar auka mjög styrk kersins, sem og uppfylla óskir
kaupenda.
ÆGIR 15