Ægir - 01.12.1997, Blaðsíða 33

SAMLEIÐ MEÐ ÍSLENSKUM SJÁVARÚTVEGI
Mynd: Hafþór Hreiðarsson
líka sinn skerf af þeim í skóinn? Gæti
hugsast að þeir sem eiga skip stæðu
bara spíspertir á bryggjunni og neit-
uðu að veiða þennan fisk fyrir fólkið
nema gegn hárri greiðslu? Yrði
ég þá, sem handhafi veiðiheim-
ildar, að leita logandi ljósi að
þeim útgerðaraðila sem vildi
veiða fyrir mig 7,5 tonn fyrir
sem lægst verð? Myndi ég síðan
greiða fyrir veiðina á þessum
fiski, taka við honum á bryggj-
unni, semja við einhverja fisk-
vinnslu um að meðhöndla
hann og síðan við fisksala um
að koma þessu einhvers staðar í verð?
Það yrði ljóta kraðakið þegar 270 þús-
und manns færu að leita að skipi til að
veiða fyrir sig. Nei, þetta getur nú
varla verið hugsað svona. Sennilega
ætlast jólasveinarnir til þess að menn
höndli með sérstök kvótabréf eins og
hver önnur verðbréf og útvegurinn
verði þá að kaupa sér þessi bréf, vænt-
anlega árlega.
„Stundum fmnst manni eins og
viss hluti íslensku þjóðarinnar sé
alltafmeð skóinn úti íglugga."
Þetta heitir auðvitað á mannamáli
veiðigjald eða auðlindaskattur. Þetta er
hins vegar sett fram í gervi úlfsins í
sauðagærunni. Það getur nefnilega
verið klókara að setja málið svona
fram heldur en að tala beint um skatt
á útveginn og landsbyggðina; segja
fólkinu að rétt bráðum verði komið
með alveg nýtt nammi í skóinn,
nammi sem aldrei fyrr hafi sést í
mannabyggðum. Hér sé alls ekki um
að ræða útgjöld heimilisins,
jólasveinninn sé til í alvörunni
og nammið verði sett í skóinn
þó ekki sé hægt að svara spurn-
ingum um hvernig farið verði
að því. Ég hef alltaf haldið að
u jólasveinarnir væru skáldskapur
og þrettán talsins. Nú er ljóst að
þeir eru til í alvörunni og það
þarf að bæta við nafnaflóruna. í
hugann koma nöfn eins og
Skattaþefur, Ríkisgámur, Gjaldagaur,
Vasasleikir, Krónukrækir og Aurasníkir.
Þvílíkir jólasveinar og þvílíkir gleði-
gjafar í atvinnulífi eyjaskeggja!?
Höfundur er framkvæmdastjóri
Útvegsmannafélags Norðurlands.
-------------------ÆGIR 33