Ægir - 01.10.1998, Síða 21

'IIIII
\DKipa.'i<
SAMLEIÐ MEÐ ÍSLENSKUM SJÁVARÚTVEGI
ur í verkinu verður síðan að smíða yf-
irbyggingar, setja niður búnað og tæki
og ganga frá skipunum fyrir afhend-
ingu. Þetta er vinnuferli sem að minu
mati verður viðhaft í nýsmíði hér á
landi í framtíðinni og er ekkert frá-
brugðið því sem gerist í mörgu öðru í
sjávarútveginum. Við íslend-
ingar teljum okkur geta skapað
mest með fullvinnslu á hráefni
og kannski má segja að þarna
séum við að horfa á síðari verk-
hlutana í skipasmíðinni sem
okkar fullvinnsluþátt," segir
Hallgrímur. í þessu sambandi
bendir hann á að við smíði
nýrrar Hríseyjarferju verði farin
sú leið að kaupa skrokk skipsins
erlendis.
Raðsmíði skilar mun lægra verði
Á bak við raðsmíði er hugsunin um
hagkvæmni magnsins og að geta unn-
ið að hliðstæðum verkefnum á sama
tíma. Þó Hallgrímur vilji ekki gefa ná-
kvæmlega upp hversu mikill munur er
á verði bátanna miðað við sérsmíði er
ljóst að hann er verulegur. „Auðvitað
sjáum við ekki fyrirfram hver endan-
legur smíðakostnaður verður en ég tel
mér óhætt að fullyrða að þessi munur
er um 20%," segir Hallgrímur.
Allir eru sammála um hina miklu
endurnýjunarþörf í íslenska bátaflot-
anum og þar sem Ósey hefur í gegn-
um árin fyrst og fremst sinnt verkefn-
um fyrir þennan hluta flotans þá lá
beinast við að huga að nýsmíðaverk-
efnum á bátasviðinu. Hallgrímur segir
þetta ekki útiloka smíði á stærri skip-
um hjá Ósey og draumurinn sé að
smíða skip sem SVT hannaði og er um
150 tonn að stærð.
„En í bátaflotanum liggur þörfin í
dag og við verðum að viðurkenna að í
bátaflotanum eru margir gamlir og lé-
legir bátar. Nýir tímar kalla á betri
tæki og krafa dagsins í dag er um betri
aðbúnað fyrir áhöfn, nýtísku tæki og
síðast en ekki síst þurfa bátarnir að
vera með búnað fyrir fyrsta flokks
meðferð á hráefni. Þar kemur kara-
væðingin til og þannig eru þessir fjórir
raðsmíðabátar útbúnir.
Ég held að kröfurnar sem útgerðir
minni bátanna standa frammi fyrir
séu nákvæmlega þær sömu og á stóru
skipunum. Númer eitt, tvö og þrjú er
að koma með fyrsta flokks hráefni að
landi og ég get nefnt sem dæmi að
okkar viðskiptavinir, sem þekkja til í
ýsuveiðinni, segja að aflaverðmætis-
munurinn á ýsunni eftir því hvort
hún er í körum eða stíum sé um 25%.
Þegar svo er reyna menn að teygja sig
og gera allar ráðstafanir til að vera í
fremstu röð, ef þeir á annað borð ætla
sér að vera áfram í útgerð."
Kvótaþingið verður
að hrökkva í gang
Deilurnar um Kvótaþing virðast ætla
að hafa nokkur áhrif í bátaútgerðinni
og nefnir Hallgrímur einn viðskipta-
vin Óseyjar sem dæmi. Sá gerir út
kvótalítinn bát og hefur treyst á leigu-
heimildir en stendur nú
frammi fyrir því að fá ekki
heimildir eins og áður. Á
meðan útgerðarmaðurinn
bíður og sér hverju fram
vindur fer báturinn í slipp og
verður þar um nokkurra
mánaða skeið en sjómenn-
irnir missa atvinnu sína á
meðan. Hallgrímur segir að
þessi dæmi séu þekkt í báta-
útgerðinni en hann á ekki
von á að áhrifanna gæti strax
hjá þjónustuaðilunum, eins og skipa-
smíðastöðvunum, enda vonist útgerð-
armenn þessara báta til að ástandið
muni ekki verða viðvarandi.
„En Kvótaþingið verður einfaldlega
að hrökkva í gang og fara að vinna
eins og til var ætlast. Ef það gerist ekki
þá er ég ansi hræddur um að við get-
um nú þegar kvatt allt sem heitir ný-
smíðar fyrir bátaflotann hér á landi.
Það er svo stórt hlutfall af bátaflotan-
Séð yfir þilfarið á einum raðsmíðabátanna. Þessi skip geta stundað bceði neta- og tog-
veiðar.
Ósey hefur fyrst og fremst
þjónustað bátaflotann og því lá
beinast við að fara úit í nýsmíði
fyrirþann hluta flotans.
ÆGffi 21
lóhann Ólafiir Halldórsson