Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1953, Qupperneq 68

66
bóginn leigunnar og þess, að hinum týnda hesti yrði skilað. Náðu
þeir engu samkomulagi.
í réttum um haustið hittust þeir Gunnar og Jón. Urðu þeir nokk-
uð lausmálir, og þar kom tali þeirra, að Gunnar varð þess vísari,
að Jón hafði selt hest hans. Gunnar vildi nú ekki láta sér lynda
bæði hestmissi og leigumissi og ákvað að leita réttar síns til hins
ítrasta.
Þeir Vilhjálmur og Sigfús töldu sig einnig vanhaldna og vildu ná
rétti sínum.
Látið uppi álit um gang þessara mála og úrslit sakarefna, að því
er snertir alla þá, er við sögu koma, þar með talið ákæruvaldið.
II. Fyrri liluti embcettisprófs í lögfrceði.
I lok síðara misseris Iuku 5 stúdentar fyrra hluta prófi.
Skriflega prófið fór fram 2., 4., 6., 8. og 11. maí. Verkefni
voru þessi:
I. I fjármunarétti I: Lýsið reglunum um skilorðsbundna lög-
gerninga.
II. I fjármunarétti II: Lýsið bótaábyrgð vinnuveitanda á
skaða, er starfsmenn hans valda.
III. I stjónis’kipu'nar- og stjórnarfarsrétti: Gerið grein fyrir
heimild dómstóla til að dæma um gerðir framkvæmdar-
valdshafa.
IV. 1 erfða-, sifja- og persónurétti:
1. Hvað er kaupmáli hjóna og hvenær er hans þörf samkvæmt
lögum nr. 20/1923?
2. A var fæddur 1896. Hann bjó í húsi nokkru í N-kaupstað. Var
hann þar lengstum einn síns liðs og lasburða. Granni hans, B, lagði
honum margvíslegt lið, og hafði því farið fram um langt árabil. Á
jólum sl. sendi A B jólakort. Gat hann þess þar, að hann hefði sett
5000 krónur á sparisjóðsbók á nafni B, og skyldi B fá bókina að
sér látnum. Sagði hann síðan orðrétt: „Er þetta sízt of mikið fyrir
alla þá aðstoð, sem þú og fjölskylda þín hefur veitt mér á liðnum
árum.“ A var veikur, af kvefi, að því er vitni höfðu eftir honum,
er hann reit bréfið. Andaðist hann 2. janúar sl. úr lungnabólgu,
eftir því sem í læknisvottorði segir.
A var ekkjumaður og sat í óskiptu búi eftir konu sína, K. Hann
átti föðursystur, F, á lífi, og einnig voru á lífi tvö börn látins föð-
urbróður A, þau C og D. Auk þess er á lífi ekkja látins sonar þeirra