Dýraverndarinn - 01.03.1965, Blaðsíða 18

hins vegar fækkað í 6. Með því móti varð hægra
um fjölbreytt efni í hverju blaði og lesmál árgangs-
ins jókst úr 64 blaðsíðum í 96. Sem varatillögu
hugsaði ég mér, að blaðið kænti aðeins út fjórum
sinnunt á ári, en hvert blað yrði 16 lesmálssíður.
I,oks hugðist ég leggja til, að verð blaðsins hækkaði
að minnsta kosti upp í 25 krónur á ári.
Eg þurfti enga baráttu að heyja fyrir þessum mál-
um. Umsvifa- og eftirtölulaust var samþykkt sú stærð
blaðsins, sem það hefur enn, og verðið var hækkað
í 25 krónur. Og ég lief ekki orðið annars vís en
flestum, sem að blaðinu standa, hafi þótt breyting-
in vel ráðin, enda hefur síður en áður þurft að
setja rnargt af því hjá, sem er nauðsynlegt blað-
inu til gengis og samtökunum til framdráttar. Ég
hef fá verk unnið þakklátari um ævina en að stjórna
Dýraverndaranum, og hafa þakkirnar komið á marg-
an hátt. Svo hefur þá líka hent sig, að ég hef hlotið
vítur fyrir, að blaðið væri ekki eins og það ætti að
vera. Ég hef lengið bréf, þar sem fundið hefur
verið að því, hve mikla áherzlu ég legði á að gera
Þorsteinn Einnrsson, iþróttafulltrúi.
blaðið skemmtilegt börnum og unglingum, ég hef
verið víttur fyrir, að ég hafi ekki sinnt málum, sent
sérstaklega hafa þótt aðkallandi á þessum eða liin-
unr staðnum, þótt ég liafi ekki liaft hugmynd uni
þau, og svo hafa þá alls ekki fylgt þær upplýsingar,
sem mér hefðu verið nauðsynlegar, ef ég hefði vilj-
að bæta úr skák. Ég hef verið látinn vita, að Jjessi
eða hinn hætti að kaupa blaðið, ef ég tæki ekki
rögg á mig og sinnti öfgafullum og stundum fjar-
stæðum kröfutn um dýravernd, og þannig mætti
lengi telja. En þetta hefur verið hverfandi hjá
hinu. En hins vegar hefur orðið mikill misbrestur
á, að mér bærust upplýsingar og efni frá sem flest-
um, meðal annars frá félögum innan Sambands
dýraverndunarfélaga íslands.
Ég hef þegar getið þess, að samvinna mín og
stjórnar samtakanna hefur verið eins og bezt verður
á kosið, og einum manni í stjórninni á ég mjög
mikið að þakka. Það er ritari Sambands dýravernd-
unarfélaga íslands, Þorsteinn Einarsson íþróttafull-
trúi. Við hann het ég oft haft daglegt samráð uin
málefni og málflutning og tengið lijá honum fjöl-
margar upplýsingar, sem hata verið mér ómetan-
legar í starfi mínu sem ritstjóri. Þá het ég yfirleitt
átt vinsemd að mæta hjá stjórnarvöldunum, hvort
sem ég hef leitað upplýsinga eða borið fram til-
mæli, sem varðað hata framgang mikilsverðra mála
— og það jafnt fyrir það, þó að stundum liafi ég
ekki verið mjúkmáll í þeirra garð.
Eins og getur hér að framan, heíur fjárhagur
blaðsins ávallt verið erfður — og það einnig sein-
asta áratuginn, enda er það svo, að þótt verð blaðs-
ins væri fyrst hækkað í 25 krónur, síðan í 30 og
loks í 50, er verðið eins og áður er á bent engan
veginn í samræmi við sívaxandi tilkostnað, og þó
að kaupendatala liafi aukizt um 50 af hundraði
eða vel það síðustu tíu árin, hefði blaðið orðið
samtökunum ofviða, ef innheimta hefði ekki verið
í góðu lagi og til komið, sem áður getur, dugnað-
ur núverandi gjaldkera við söfnun auglýsinga.
Þegar Hjartar Hanssonar missti við, tók við af-
greiðslunni Þorgils Guðmundsson, fulltrúi í Fræðslu-
málaskrifstofunni. Hann er fæddur á Valdastöðum
í Kjós árið 1882, var lengi íþrótta- og handíða-
kennari á Hvanneyri og í Reykholti, en síðan 1947
verið við Jiað starf, sent hann gegnir enn. Þorgils
er starfsmaður með atbrigðum og reglumaður um
öll sín störf, og starf hans í þágu Dýraverndarans
18
D V R A V E R N D A R1N N